مشاوره بدنسازی و مکمل غذایی امید حاتمی 09100782312

 تغذیه ورزشکاران

    امروز بیش از هر زمان دیگری ارزش فعالیت*های بدنی و نقش آن در سلامت شناخته شده است.
    در واقع زندگی ماشینی، فعالیت*های حرکتی روزمره را کاهش داده و برای جلوگیری از بروز بسیاری از بیماریها ورزش امری ضروری است. گاهی یک ورزشکار فراتر از حفظ سلامتی در رشته*ای خاص جهت کسب مقام قهرمانی کوششی مستمر می*نماید که در این شرایط تمامی عوامل در بدن تغییر می*کنند. قلب، ریه، دستگاه گوارش، هورمون*ها، سیستم عصبی و بخصوص ماهیچه*ها نیاز به تطابق با وضعیت جدید دارند.در واقع هیچ استرس و فشاری همانند یک ورزش سنگین و طولانی*مدت روی بدن تأثیر نمی*گذارد. بنابر این جهت کسب مقام قهرمانی یکی از مسائل مهم، تغذیه ورزشکاران است. البته فراموش نکنیم هدف از ورزش، سلامتی روح و جسم است و در کنار آن رقابت سالم در مسابقات و نه فقط کسب مقام قهرمانی به هر قیمتی.
    نیازهای تغذیه*ای ورزشکاران
    انرژی: انرژی مورد نیاز برای یک ورزشکار به عوامل مختلفی مثل خصوصیات فردی ورزشکار (قد، وزن، جثه فرد، ***، سن، بلوغ)، مدت ورزش، نوع و شدت ورزش و شرایط جغرافیایی محل زندگی فرد بستگی دارد و به طور کلی طی فعالیت* ورزشی از یک طرف میزان متابولیسم پایه(bmr) افزایش می*یابد و از طرف دیگر فعالیت فرد زیاد می*شود، بنابر این مقدار نیاز انرژی بین 3 تا 6 هزار کیلوکالری در روز توصیه می*شود. برای ورزش*های سنگین مثل اسکی، ماراتن و ورزش*های تیمی حداکثر انرژی لازم است که برای این نوع ورزش*ها توصیه می*شود. 75-70 درصد کالری رژیم از منبع کربوهیدرات که قسمت اعظم آن از نوع کمپلکس می*باشد تأمین گردد.
    در ورزش*هایی که انرژی زیادی در مدت کوتاه نیاز دارند مثل کشتی و شنای صدیارد، میزان نیاز انرژی بین 5000-3000 کیلوکالری است. کمترین میزان نیاز به انرژی مربوط به فعالیت*های ورزشی با شدت کم و مدت طولانی و یا ورزش*هایی که با شدت زیاد و مدت کم انجام می*شود، است ورزش*هایی مثل: پرش طول، پرش ارتفاع، پرتاب دیسک، پرش با نیزه و غیره...
    به طور کلی میزان نیاز انرژی برای زنان ورزشکار 10درصد کمتر از مردان ورزشکار می*باشد.
    پروتئین: برای رشد و بازسازی، انقباض عضلانی و تولید انرژی، پروتئین برای ورزشکاران لازم است ولیکن مصرف زیاد پروتئین بر قدرت عضلانی نمی*افزاید(فقط حجم عضلات را زیاد می*کند) و توصیه می*شود 15-12 درصد انرژی مصرفی بایستی از منبع پروتئین تأمین شود و چون نیاز ورزشکاران به انرژی افزایش می*یابد، بنابراین مقدار پروتئین مورد نیاز برای فعالیت*های ورزشی حداکثر 5/1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است، که در مورد پروتئین مصرفی توصیه می*شود: نسبت پروتئین حیوانی به گیاهی، 60 به 40 باشد و نوع پروتئین مصرفی بهتر است از گوشت*های کم*چربی (گوشت سفید مثل مرغ و ماهی) و بیشتر به صورت کبابی یا آب*پز باشد. سفیده تخم*مرغ و لبنیات کم*چربی نیز از منابع خوب پروتئین هستند.
    جگر منبع خوبی از پروتئین، آهن، فسفر، ویتامین*های گروه a و b می*باشد، ولی به دلیل این که غنی از اسیدهای نوکلئیک، ترکیبات پورین*دار و کلسترول است، مصرف آن بیش از هفته*ای یک بار توصیه نمی*شود. باید به این نکته توجه کرد که مصرف زیاد پروتئین باعث ایجاد عوارضی مثل از دست دادن کلسیم، خشکی بدن، ایجاد نقرس، دهیدراتاسیون یا کاهش آب بدن، کنونریس و اختلالات کلیوی می*شود.
    چربی: جهت تولید انرژی برای فعالیت*هایی که مدت زیادی طول می*کشد سوختن مواد حاوی چربی ضروری است. با طولانی شدن ورزش، اسیدهای چرب آزاد از ذخایر بافت چربی رها می*شوند و برای مصرف عضلات به عنوان سوخت استفاده می*شوند. البته در 90-60 دقیقه ابتدای ورزش عضلات از گلوکز و گلیکوژن ذخیره شده استفاده می*کنند و پس از 90 دقیقه* اسیدهای چرب آزاد جهت سوخت مصرف می*شوند. تحقیقات نشان داده که چربی زیاد در رژیم غذایی باعث کاهش قدرت ورزشکاران می*شود. در تحقیقی که روی دوچرخه*سواران انجام گرفته مشاهده شده دوچرخه*سوارانی که غذای مصرفی آنها غنی از کربوهیدرات پیچیده(نان*های سبوس*دار، پاستا و...) و محدود از چربی بوده، تا 240 دقیقه دوچرخه*سواری کرده*اند در حالی که در نتیجه خوردن غذای چرب مقاومت آنها کم شده و حداکثر تا 75 دقیقه توانسته*اند فعالیت دوچرخه*سواری داشته باشند. به طور کلی چربی مصرفی باید کمتر از 25 درصد کالری رژیم باشد که از این مقدار 10 درصد آن به اسیدهای چرب غیراشباع حاوی چند باند دوگانه(روغن*های گیاهی مایع) اختصاص داده شود.آب: آب تنها ماده*ای است که کمبود یا فقدان آن تهدید جدی برای سلامتی است. به خصوص در فعالیت*های ورزشی فقدان آب و یا کمبود آب سبب خستگی زودرس ورزشکار می*شود.
    نقش آب برای فعالیت قلب و عروق، متابولیسم موادمغذی، سیستم تنظیمی حرارت بدن و همچنین دفع مواد زائد حاصل از متابولیسم سلولی است. از طرف دیگر انتقال آب از داخل به خارج از سلول و بالعکس متضمن جابه*جایی یونهای سدیم، پتاسیم ، کلر و منیزیم است. هر چند که عرق یک ترکیب هیپوتونیک(رقیق) است و غلظت سدیم، پتاسیم و کلر در عرق کمتر از خون است ولیکن در فعالیت*های طولانی مدت تعریق زیاد سبب افزایش غلظت خون و در نتیجه خستگی و عدم توان ورزشی می*شود.مصرف نوشیدنی*ها و ترکیب آن در فعالیت*های ورزشی به عواملی مثل حرارت محیط، رطوبت محیط، خصوصیات مورفولوژیک و بیوشیمیایی فرد و شدت و مدت ورزش بستگی دارد. به طور کلی توصیه می*شود قبل از مسابقات ورزشی حدود 500-400 سی*سی از نوشیدنی*های مختلف که حاوی گلوکز است، استفاده شود و گاهی اوقات کمی الکترولیت به این نوشیدنی*ها اضافه شود. در طول مسابقات توصیه می*شود در فاصله هر 15 دقیقه 240-150 سی*سی از مایعات استفاده شود. استفاده از نوشیدنی*های هیپرتونیک (پرغلظت) و یا قرص نمک به هیچ وجه توصیه نمی*شود. نوشابه*های ورزشی که برای جبران مایعات از دست رفته در هنگام تمرین و مسابقه می*توان استفاده نمود عبارتند از: آب میوه*ها مثل آب سیب یا آب حاوی گلوکز و ویتامین*های گروه b و یا شربت آبلیمو با شکر که حداکثر حدود 80 گرم در هر لیتر شکر اضافه شود.
    مواد معدنی: در حین فعالیت*های ورزشی نیاز به مصرف بسیاری از مواد معدنی در ورزشکاران افزایش می*یابد. به عنوان مثال نیاز به کلسیم در ورزشکاران زیادتر می*شود زیرا کلسیم در افزایش دانسیته استخوانی، از بین رفتن استرس*های ناشی از ورزش و افزایش توان ورزشی نقش بسزایی ایفا می*کند. نیاز به منیزیم افزایش می*یابد زیرا منیزیم در متابولیسم مواد مغذی و تولید انرژی شرکت می*کند. نیاز به فسفر افزایش می*یابد به دلیل این که فسفر در تنظیم انرژی به صورت atp، تعادل اسید و باز و در نتیجه افزایش توان ورزشی مؤثر است.
    نیاز به روی افزایش می*یابد، زیرا روی جزء ساختمانی بسیاری از آنزیم*هایی است که در متابولیسم مواد مغذی شرکت می*کنند و همچنین به همراه مس و آهن در سنتز هموگلوبین و خون*سازی شرکت می*کند.نیاز به مصرف مس به دلیل نقشی که در بالا بردن درصد جذب آهن، سنتز میلین و فسفر لیپیدها، استحکام بافت پیوندی و همین طور آزادسازی انرژی از موادمغذی دارد افزایش می*یابد. و بالاخره نیاز به آهن به دلیل نقشی که آهن در انتقال اکسیژن به صورت هموگلوبین و میوگلوبین و خون*سازی دارد بیشتر می*شود. بنابر این مواد معدنی در تأمین سلامت ورزشکاران از جایگاه ویژه*ای برخوردار هستند.
    ویتامین*ها: مصرف ویتامین*ها باید در ورزشکاران جهت افزایش توان ورزشی و کاهش خستگی ناشی از ورزش افزایش یابد. این گروه از مواد مغذی هر چند نقش انرژی*زایی ندارند و لیکن به صورت کوآنزیم در متابولیسم مواد مغذی شرکت می*کنند. به عنوان مثال ویتامین*های b1، b2 و b3، همگی برای انرژی*زایی نقش مهمی دارند. مصرف ویتامین b6 باید در بدن*سازان بیشتر شود چون این ویتامین* نقش مهمی در سنتز پروتئین*ها برعهده دارد. کمبود ویتامین b12 و اسید فولیک در ورزشکاران گیاهخوار که برای چند سال این رژیم را داشته*اند شایع است و مصرف مکمل برای این گروه توصیه می*شود.
    در فعالیت*های ورزشی نیاز به ویتامین*های a، e و c نیز به دلیل نقش آنتی*اکسیدانی که دارند افزایش می*یابد، زیرا در نتیجه ورزش فرایند اکسیداتیو(ورزش*هایی که در آن اکسیژن زیادی مصرف می*شود) در عضله افزایش می*یابد و منجر به افزایش تولید پراکسیدهای چربی و رادیکال*های آزاد می*گردد. نتایج مطالعاتی که روی ورزشکاران صورت گرفته نشان می*دهد که مصرف این سه ویتامین برای مدت 3 تا 4 هفته از طریق برنامه* غذایی سبب کاهش میزان آنزیم*های کراتین فسفوکیناز(cpk) و لاکتات دهیدروژناز(ldh) می*گردد که کاهش این دو آنزیم سبب افزایش توان ورزشی می*شود.
    نکات تغذیه*ای مفید برای ورزشکاران
    1) از خوردن نوشابه*های گازدار و مواد غذایی پرفیبر و نفاخ خودداری کنید.
    2) از خوردن غذاهای چرب و سرخ کرده اجتناب کنید.
    3) بهتر است از چای کم*رنگ استفاده نمایید.
    4) مصرف 3-1 فنجان قهوه یا نسکافه برای افزایش توان ورزشی مفید است.
    5) در هر روز حداقل از دو نوع میوه حاوی ویتامین c استفاده شود.
    6) روزانه از سبزیجات تازه استفاده نمایید.
    7) مصرف پروتئین زیاد قبل از مسابقه مجاز نمی*باشد، چون نیاز به آب را افزایش می*دهد.
    8) افزایش انرژی مصرفی بر حسب نوع و مدت و شدت ورزش و مصرف کربوهیدرات* زیاد حداکثر تا 75% کالری رژیم برای فعالیت*های ورزشی سنگین و طولانی مدت توصیه می*شود.
    9) انواع میوه*ها و آب میوه*ها، شیر، نان و غلات منابع خوب کربوهیدرات* هستند که بهتر است یک ساعت قبل از ورزش شیر با عسل و یا آب میوه با عسل استفاده شود، زیرا عسل سبب افزایش سطح انرژی در بدن می*شود.


کاهش وزن سریع سراب یا واقعیت؟

    آیا تا به حال به صفحه آگهی های برخی روزنامه ها و مجلات سری زده اید؟ حتماً اگر به این صفحه ها نگاهی کرده باشید، خواهید دید که آگهی های بی شماری در مورد کاهش وزن سریع، انواع قرص ها و کپسول ها، انواع کمربندها و ژل ها در آنها به چشم می خورد.

    برخی از این آگهی ها را با هم مرور می کنیم:
    ۵۰ کیلوگرم کاهش وزن در یک ماه؟! کمی با انصاف تر ۳۰ کیلوگرم کاهش وزن در یک ماه؟! باز هم کمی با انصاف تر ۲۰ کیلوگرم کاهش وزن در ۲۰ روز؟!
    اما آیا چنین کاری ممکن است؟ آیا این تبلیغات واقعیت دارند؟ آیا شما جزو آن دسته از افرادی هستید که به توصیه دوستان رفتار می کنید، نه متخصصان فن؟ آیا شما جزو آن دسته از افرادی هستید که معتقدید هر جا گرانتر باشد، بهتر است؟ و ِآیا وقت آن نرسیده است که به خود بگوییم شنونده باید عاقل باشد؟
    حال کمی در مورد این تبلیغات سراب گونه بحث می کنیم. از نظر تغذیه یک کیلوگرم کاهش وزن، نیاز به حذف ۷۰۰۰ کیلوکالری انرژی دارد. در جوامع امروزی بدن یک زن طبیعی معمولاً به حدود ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلوکالری انرژی در روز نیاز دارد و این رقم در مورد مردان به طور متوسط بین ۲۵۰۰ تا ۳۵۰۰ کیلوکالری متغیر است.
    به این اعداد و ارقام به دقت نگاه کنید: ۳۰ کیلوگرم کاهش وزن به معنای حذف ۲۱۰۰۰۰ کیلوکالری انرژی است.
    مثلاً اگر فرض کنیم یک خانم به حدود ۲۰۰۰ کیلوکالری انرژی در طول شبانه روز نیاز دارد، از تقسیم اعداد بالا تعداد روزهایی به دست می آید که این خانم اگر هیچ غذایی نخورد ۳۰ کیلوگرم وزن کم خواهد کرد. (روز) ۱۰۵=۲۰۰۰-۲۱۰۰۰۰
    آیا ممکن است کسی که ۱۰۵ روز هیچ غذایی نخورد، باز هم زنده باشد آیا هنوز هم معتقدید که می توان در طول یک ماه ۳۰ کیلوگرم وزن کم کرد. آیا اکنون بهتر درک نمی کنید که چرا متخصصان فن تغذیه می گویند کاهش وزن ماهانه باید در محدوده ۲ تا ۴ کیلوگرم باشد تا خطری متوجه فرد رژیم گیرنده نباشد.
    آیا می دانید استفاده از برخی داروهای لاغری باعث بروز افسردگی، اختلالات قلبی عروقی، ریزش مو، تغییر رفتار و خلق و خو، قطع قاعدگی، پوکی استخوان و... می شود و مصرف ژل های لاغری و استفاده از دستگاه های گران قیمت بدون رعایت رژیم غذایی مناسب، هیچ تأثیری در کاهش وزن شما نخواهد داشت.
    حال که کمی توضیحاتمان کامل شد، به بررسی انواع دیگری از این گونه تبلیغات می پردازیم.

    رژیم درمانی کامپیوتری یا سرابی جدید با استفاده از تکنولوژی روز:
    در این روش به جای بررسی و مشاوره رژیم درمانی با شما و تنظیم یک رژیم شخصی بر مبنای عادات و اطلاعات فیزیولوژیکی و اقتصادی شما، اطلاعاتی مثل سن، ***، قد و وزن شما به کامپیوتر داده می شود و بر مبنای کتاب های آشپزی، یک رژیم غذایی کامپیوتری دریافت می کنید. از این روش در مؤسسات لاغری غیرمجاز، باشگاه های ورزشی زنانه، آرایشگاه ها و... استفاده می شود. اما این روش صحیح نیست، زیرا نمی توان به تمام افراد مراجعه کننده، بدون در نظر گرفتن عوامل مهمی مثل شرایط بیمار، وضعیت روحی، میزان فعالیت و ... یک نوع رژیم داد.
    گروهی دیگر نیز رژیم درمانی می کنند، برای شما کلاس می گذارند و بدون آن که شما را ویزیت کنند، برای همه یک نوع رژیم تجویز می کنند. به قول معروف اول از شما پول می گیرند و شما که می دانید پول رفته دیگر باز نمی گردد، مجبورید هر چه می گویند گوش کنید، حتی اگر این گفته ها غلط باشد و حتی اگر با نحوه زندگی شما سنخیت نداشته باشد، باردار باشید یا بیمار کلیوی و یا ناراحتی اعصاب داشته باشید یا بیماری کبدی، بیماری قلبی داشته باشید یا نقرس و ... هیچ تفاوتی نمی کند. شما بر مبنای کالری، رژیم دریافت می کنید و بعد از اتمام کلاس به حال خود واگذار می شوید و هیچ پیگیری صورت نمی گیرد.
    ِآیا می دانید رژیم درمانی، آمیزه ای از علم و هنر است و رژیم غذایی مورد تأیید متخصصین تغذیه، رژیمی است که فقط برای شخص شما و با توجه به سن، ***، نوع فعالیت، شرایط زندگی، میزان درآمد و ... طراحی شده است و متخصصان تغذیه باید در طول رژیم درمانی به وسیله مشاوره با شما مشکلات به وجود آمده را مرتفع کنند و حتی گاهی رژیم درمانی را با شرایط جدید ادامه دهد. به عنوان مثال به خانمی که قصد کاهش وزن دارد و باردار می شود، در زمان بارداری به هیچ عنوان نباید اجازه کاهش وزن داد. چرا که این امر، باعث بروز مشکلات بی شماری برای مادر و جنین می شود.

    آیا بهتر نیست به جای هزاران بار استفاده از رژیم های غیراصولی، فقط یک بار با یک مشاور تغذیه مشورت کنید و سپس با کاهش وزن تدریجی، علاوه بر کمک به سلامتی، بدنی زیبا داشته باشید؟
    ِآیا بهتر نیست به جای تعویض پزشک و استفاده از داروهای متعدد، فقط یک بار به خود بگویید که من می توانم و فقط یک بار به خود ثابت کنید که می توانید به وزن ایده آل خود برسید و با استفاده از آموزشهای لازم و به کار بستن رژیم کنترل وزن، در وزن ایده آل خود بمانید و در آخر، آیا هنوز وقت آن نرسیده است که قهرمان باشیم، نه به دنبال قهرمان بگردیم؟

    راه حل چیست؟
    بهترین روش برای کاهش وزن، استفاده از یک رژیم غذایی متعادل است که توسط متخصصان رژیم درمانی تنظیم می شود. ضمن آن که برای نتیجه گیری بهتر می توانید از ورزش و فعالیت بدنی نیز استفاده کنید تا سریعتر به وزن مطلوب و تناسب اندام برسید.

    توصیه های مهم:
    ۱- با رژیم های غیراصولی و غیرعلمی به یک باره وزن خود را پایین نیاورید (حد مجاز برای کاهش وزن حدود ۴ کیلوگرم در ماه است).
    ۲- تا رسیدن به رژیم کنترل وزن که باعث می شود وزن شما در حد مورد دلخواهتان ثابت باقی بماند، با مشاور تغذیه خود همکاری کنید.
    ۳- هیچ گاه ورزش و فعالیت جسمی را فراموش نکنید.


 میوه ها و سبزیجات

    خبرها نمی گویند، میوه ها و سبزیها برای شما خوب هستند، بلکه می گویند میوه ها و سبزیها خیلی برای شما خوب هستند. آنها می توانند ضامن سلامت شما باشند

    سنجش و سخاوت گیاهی

    آخرین تحقیقات دانشمندان ، حاکی از این است که سلسله گیاهی پر است از هدایایی که می توانند دشمن انواع بیماری های مزمن باشند.

    گروه بزرگی از ترکیبات با نام مواد شیمیایی گیاهی در انواع سبزیها از سیر گرفته تا کلم و برگهای سبز چای پیدا شده اند که مشخص شده است ، می توانند به وسیله جلوگیری از تخریب سلولی با انواع بیماری ها مبارزه کنند.

    همچنین مشخص شده است یک رژیم غذایی پرفیبر می تواند کمکی باشد به کاهش خطر بیماری های قلبی ، فشار خون بالا، چاقی ، دیابت و سرطان.

    *
    پس چرا ما از خوردن برخی سبزیها امتناع می ورزیم؟

    برای رفع این معضل ، باید سعی کنید به خودتان حقه بزنید، یعنی روشهایی بیابید که سلسله گیاهی را برای شما به غذایی لذیذ تبدیل کنند.

    دوست ندارید یک بشقاب پر از بامیه یا کلم بروکلی روبه روی شما باشد؟ مجبور نیستید سعی کنید به تنوع روی آورید و سبزیهای مختلف را در سالادها، سوپها و سس ماکارونی و غذاهای مختلف دیگر بگنجانید.

    گرچه تازه خوری بهترین کار است ، اما اگر میوه و سبزی تازه در دست نداشتید، می توانید از انواع کنسروی و یا منجمد آنها استفاده کنید. یک سیب در هر روز میوه یک منبع انرژی آن هم از نوع طبیعی است.

    از آنجا که میوه ها بسیار متنوع هستند، می توانید از انواع طعمها و مزه های میوه های مختلف لذت ببرید. سعی کنید به روشهای جدیدی برای افزودن میوه به خوراکی های روزمره تان بیندیشید.
    هر روز صبح را با یک نوع میوه از قبیل موز یا میوه های توتی و ریز آغاز کنید؛ هلو، گلابی یا خربزه و هندوانه را به وعده غذایی ظهر خود بیفزایید و میوه های تازه یا خشک را به عنوان شیرینی و تنقلات و میان وعده برگزینید. ماجراجو باشید. نترسید و انواع میوه و سبزی ها را در انواع غذاها امتحان کنید، تا در نهایت به طعم دلخواه خود دست یابید.
    باید ذائقه خود را از حالت کنونی تغییر دهید و آن را با دیگر طعمها آشنا کنید.

    *
    سیب زمینی

    سیب زمینی شاید جزو یکی از محبوبترین غذاها باشد. چربی کمی دارد و کربوهیدرات بالا که تقریبا بسرعت در بدنمان تبدیل به قند می شود.

    *
    آبمیوه ها

    سعی کنید روز خود را با یک لیوان آب میوه شروع کنید، تا صبحی سالم داشته باشید. اگرچه باید به خاطر داشته باشیم ، آب میوه کالری بیشتر و فیبر کمتری نسبت به میوه تازه دارد، اما بازهم به عنوان یکی از 5 بخش توصیه شده میوه و سبزی های روزانه به شمار می آید.

    *
    سبزی های برتر

    بر حسب متوسط مقداری که هر ساله از سوی یک امریکایی مصرف میشود:

    کاهو: 11 کیلوگرم برای هر نفر

    گوجه فرنگی: 42 کیلوگرم برای هر نفر (80 درصد آن به شکل فرآوری شده از قبیل کچاپ یا سس پاستا مصرف می شود.)

    خلال سیب زمینی سرخ شده: 23 کیلوگرم برای هر نفر.

    *
    فیتو کمیکال ها (مواد شیمیایی گیاهی)

    برخی از شناخته شده ترین این مواد فلاوونوئیدها هستند، که به طور طبیعی در خانواده مرکبات ، پیازها، سیبها و انگورها وجود دارند.

    محققان معتقدند، فلاوونوئیدها ما را در برابر سرطان حفاظت می کنند. ایندول ها هم که نوعی دیگر از فیتوکمیکال ها هستند در خانواده کلمها بوفور یافت می شوند و ما را از انواع امراض مزمن محافظت می کنند.

    *
    کاروتنوئیدها

    بتاکاروتن ها که شناخته شده ترین کاروتنوئیدها هستند، به هویج و دیگر سبزیها و میوه ها رنگهای نارنجی ، قرمز و زرد می دهند و در بدن ما به ویتامین a تبدیل می شوند.

    لیکوپن نیز که در گوجه فرنگی وجود دارد، ما را از بیماری های آب مروارید، سرطان ، بیماری های قلبی عروقی و بیماری های چشمی حفاظت می کنند. این هم دلیلی مهم برای لزوم مصرف غذاهای رنگی (البته از نوع طبیعی).

    *
    ایزوفلاوون ها

    این دسته از مواد جزو استروژن های گیاهی هستند و به نظر می رسد اثراتی مشابه استروژن داشته باشند. فواید آنها شامل موارد زیر است:



    کاهش چربی خون: کاهش خطر سرطان های وابسته به هورمون ، مانند سرطان های سینه ، تخمدان ، پروستات و سرطان رحم.

    فیبر: فیبر محلول که در آب به حالت نامحلول و چسبناک درمی آید؛ گوارش غذا را آهسته می کند و به شکم احساس پر بودن بیشتری می بخشد. می توان آنها را در سیب ، مرکبات و هویج یافت.
    فیبر نامحلول هم سرعت رد شدن غذا را از روده ها افزایش می دهد و در سبوس گندم ، سبزیها و تمامی دانه ها یافت می شود.

    هر فرد آلمانی سالانه 7 کیلو کاهو به همراه 16 کیلوگرم گوجه فرنگی مصرف می کند. برای رشد 225 گرم کاهو نیاز به 23 لیتر آب است.

    پس سعی کنید از سالادهایی که بیشتر مغذی هستند استفاده کنید و در آنها از کاهو چینی نیز استفاده کنید. هر فرد ایتالیایی سالانه 85 کیلو میوه تازه مانند 20 کیلوگرم سیب و 3 کیلوگرم انگور را میل می کند.

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
فروشگاه آنلاین کارت شارژ بی بی شارژ
2 کاربر برای این پست سودمند از --- عزیز تشکر کرده اند:

    eshaghgh (‏۱۳۸۸-۰۶-۰۸‏), renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۳‏)

‏۱۳۸۹-۰۸-۱۵‏, ۰۶:۰۰ بعد از ظهر #2
کره ی زمین
کره ی زمین آنلاین نیست.
عضو اخراجی

تاریخ عضویت
    مرداد ۱۳۸۹
نوشته ها
    402   
تشکر
    860
    564 بار در 274 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    میوه و سبزی را جایگزین مولتی ویتامین کنید



    این روزها استفاده از کپسول‌های رنگارنگ مولتی‌ویتامین در بیشتر جوامع باب شده است.
    آن قدر مردم در مورد خطر بیماری‌های مزمن، سرطان، پیری، آلزایمر و مانند آن شنیده‌اند که برای فرار از آن حتی شده، خودسرانه دارو و مکمل می خورند که استفاده از مولتی ویتامین‌ها یکی از همین هاست.
    محققان می گویند بهتر است به جای اتکا به قر‌ص‌ها و کپسول‌های رنگارنگ ویتامینی، به مصرف متعادل میوه‌ها و سبزی‌های تازه حاوی این ویتامین‌ها روی آوریم تا از همه فواید آنها به اندازه لازم بهره ببریم.
    یکی از این مطالعات که به ‌تازگی نتایج آن در نشریه انجمن پزشکی آمریکا چاپ شد، نشان می‌دهد که مصرف ویتامین C یا E، نقشی در کاهش میزان ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی ، مثل حمله قلبی یا سکته مغزی ندارد. در این مطالعه که طی 8 سال روی بیش از 14 هزار نفر انجام گرفته، مشخص شده که مصرف این ویتامین‌ها هیچ تفاوتی با مصرف نکردن آنها نداشته است.
    در حالی که قبلا مطالعات آزمایشگاهی نشان داده بود که این ویتامین‌ها خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارند و به همین علت می‌توانند رادیکال‌های آزاد (موادی که تجمع آنها در بدن می‌تواند سبب تسریع پیری سلولی، سرطان و بیماری‌های دیگر شوند) حاصل از سوخت‌ و ساز بدن را از بین ببرند.
    همچنین مطالعات دیگر نشان داده بود که مصرف میوه‌جات و سبزیجات، به دلیل دارا بودن مواد آنتی‌اکسیدانی، می‌تواند از احتمال ابتلا به این بیماری‌ها بکاهد.
    اما آیا مصرف این ویتامین‌ها، به ‌صورت مکمل‌های جداگانه هم می‌تواند چنین خاصیت مفیدی داشته باشد؟
    ‌این سؤالی است که مطالعات بعدی در پی پاسخ به آن بوده‌اند و جواب اکثر آنها به آن منفی بوده است. به‌عنوان مثال، در یکی از این مطالعات در دانشگاه کپنهاگ، مشخص شد که هیچ دلیل محکمی برای اینکه مولتی‌ویتامین‌ها بتوانند باعث افزایش طول عمر شوند، به دست نیامده است.
    هر چند مکمل های ویتامین و املاح مفید هستند، ولی هیچ گاه نباید در مصرف آنها زیاده روی کرد و در صورتی که فرد کاملا سالم و قوی است، نیازی به مصرف این مکمل ها نیست.

    وقتی این محققان، نتایج 20 مطالعه مرتبط ‌تر و معتبرتر را انتخاب و تحلیل کردند، به نتیجه جالب‌تری رسیدند و آن اینکه انواع ویتامین‌ها حتی ممکن است باعث مرگ زودرس شوند، به این شکل که ویتامین E، باعث بالارفتن 4 درصدی احتمال مرگ زودرس می‌شود، بتاکاروتن، آنتی‌اکسیدان معروف و پیش‌ساز ویتامین A، باعث افزایش 7 درصدی آن می‌شود و خود ویتامین A باعث 16 درصد افزایش در احتمال مرگ زودرس افراد می‌شود.
    در این بررسی‌ها، نتیجه قابل‌ارائه‌ای در مورد مصرف ویتامین C و سلنیوم به دست نیامده است.
    مطالعه دیگری در دانشگاه کلورادوی آمریکا نشان ‌داد که بر خلاف آنچه متخصصان تصور می‌کردند مصرف ویتامین E ، نه تنها تاثیر مثبتی در کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه ندارد، بلکه درصورت زیاده‌روی در مصرف این ویتامین، ممکن است احتمال بروز آن افزایش هم یابد. این محققان اعلام کردند استفاده ی روزانه از 400 میلی‌گرم ویتامین E یا بیشتر در درازمدت، می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان ریه را تا 28 درصد بالا ببرد. بر اساس این مطالعه، همچنین مشخص شده بود که این خطر در مورد سیگاری‌ها به شکل جدی‌تری وجود دارد.

    تحقیق دیگری نشان‌داد مصرف زیاد ویتامین‌ها از سوختن کلسترول در بدن جلوگیری می کند. در این مطالعه که در دانشگاه نیویورک روی تاثیر ویتامین های E و C و بتاکاروتن (پیش‌ساز ویتامین A ) انجام شده بود، مشخص شد مقدار اضافی این ویتامین ها می‌تواند آنزیم‌های کبدی مسئول سوزاندن کلسترول بد خون را مهار کند و به این ترتیب باعث تجمع آن در بدن شود.
    مطالعات پیشین نشان داده بود افرادی که بیشتر ویتامین‌ دریافت می‌کنند، چربی کمتری در رگ‌هایشان رسوب می‌کند. به همین علت، محققان تصور کرده بودند که شاید مصرف ویتامین اضافی هم بتواند با تاثیرگذاری مثبت روی سوخت‌وساز چربی‌ها، در کاهش بروز تصلب شرایین (بیماری‌ای که از رسوب چربی‌ها در دیواره رگ‌ها ایجاد می‌شود و موجب حمله قلبی و سکته مغزی می‌شود) مؤثر باشد. با این حال، نتایج مطالعات فعلی خلاف این را نشان داد و محققان را از یافتن راه‌ میان‌بری برای کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و در نتیجه کاهش مرگ ‌ومیر زودرس این بیماران ناامید کرد.
    مطالعات دیگری نیز در مورد تاثیر احتمالی مصرف مولتی‌ویتامین‌ها بر میزان ابتلا به سرطان‌ها انجام شده و نتایج مشابهی داشته است.
    محققان مرکز ملی تحقیقات سرطان آمریکا در سال 2007 نشان دادند مردانی که در روز بیش از یک عدد قرص مولتی‌ویتامین استفاده می‌کنند، 32 درصد بیشتر از سایر مردان به سرطان پروستات مبتلا می‌شوند. ضمن اینکه احتمال کشندگی سرطان پروستات هم در این مردان، در مقایسه با سایر مردانی که از این قرص‌ها استفاده نکرده‌‌اند، تقریبا دو برابر است.
    با توجه به مطالب بالا می توان گفت که هر چند مکمل های ویتامین و املاح مفید هستند، ولی هیچ گاه نباید در مصرف آنها زیاده روی کرد و در صورتی که فرد کاملا سالم و قوی است، نیازی به مصرف این مکمل ها نیست.
    همشهری

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
یک کاربر برای این پست سودمند از کره ی زمین عزیز تشکر کرده اند:

    renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۳‏)

‏۱۳۸۹-۰۸-۱۶‏, ۰۳:۲۲ بعد از ظهر #3
کره ی زمین
کره ی زمین آنلاین نیست.
عضو اخراجی

تاریخ عضویت
    مرداد ۱۳۸۹
نوشته ها
    402   
تشکر
    860
    564 بار در 274 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    چهارشنبه 8 اردیبهشت 1389 - 1511 بار مشاهده
    Wednesday 28 April 2010 - 13:34:32

    گوجه سبز
    فصل بهار که به نیمه‌اش می‌رسد، نوبرانه ترش و گرد و سبز آن به بازار می‌آید و کمتر کسی می‌تواند در مقابل زیبایی و طعم دوست‌داشتنی‌اش مقاومت کند.


    فصل بهار که به نیمه اش می رسد، نوبرانه ترش و گرد و سبز آن به بازار می آید و کمتر کسی می تواند در مقابل زیبایی و طعم دوست داشتنی اش مقاومت کند. بر اساس متون قدیمی، نژاد گوجه سبز قدمت ۲۰۰۰ ساله دارد و چینی ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند. این میوه خوشمزه به میزان قابل توجهی ویتامین C، اسیدمالیک، اسیدسیتریک دارد.
    گوجه سبز اثراتی شامل کاهش فشار و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدوی و روده ای دارد و باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می شود، از این رو می تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از پیری سلول و سرطان دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است با خاصیت ضدمیکروبی که به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد. همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه هستند.
    این میوه ترش مزه می تواند در درمان تومورها موثر باشد و به دلیل وجود اسیداسکوربیک (ویتامینC)، خوردن آن به افراد مبتلا به نقرس توصیه می شود. ضمن این که چون حاوی پیش ساز ویتامین A است، برای کمک به درمان شب کوری و رشد کودکان (در صورت مصرف تمام مواد غذایی دیگری که مورد نیاز بدن آن هاست) مفید است. گوجه سبز ویتامین هایB وC دارد و به همین خاطر برای آرامش اعصاب هم مفید است، البته مصرف زیاد آن حالتی از حساسیت موقت را در دهان و دندان ها ایجاد می کند. هر صد گرم گوجه سبز ۳۰ کیلوکالری انرژی دارد.گوجه سبز به صورت تازه و پخته در خورش ها مصرف می شود، البته مصرف بیش از حد گوجه سبز ممکن است معده را با مشکل مواجه کند.

    منبع : روزنامه تهران امروز

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
یک کاربر برای این پست سودمند از کره ی زمین عزیز تشکر کرده اند:

    renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۳‏)

‏۱۳۸۹-۰۸-۱۶‏, ۰۳:۳۹ بعد از ظهر #4
کره ی زمین
کره ی زمین آنلاین نیست.
عضو اخراجی

تاریخ عضویت
    مرداد ۱۳۸۹
نوشته ها
    402   
تشکر
    860
    564 بار در 274 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    جمعه 14 اسفند 1388 - 40 بار مشاهده
    Friday 5 March 2010 - 19:44:30

    اسفناج
    اسفناج گیاه بومی ایران است و از اوائل قرن اول میلادی کم کم به نقاط دیگر دنیا راه یافت .


    اسفناج گیاه بومی ایران است و از اوائل قرن اول میلادی کم کم به نقاط دیگر دنیا راه یافت . بطوریکه در تاریخ مسطور است اسفناج در قرن هفتم در چین و در قرن دوازدهم در اسپانیا کشت می شده است . کشت اسفناج در سال 1806 در آمریکا شروع شد .اسفناج گیاهی است یکساله درای ساقه ای راست به ارتفاع نیم متر که برگهای آن پهن و نرم مثلثی شکل برنگ سبز می باشد . اسفناج نسبت به سرمای زمستان مقاوم است . دو نوع اسفناج وجود دارد که بنام پائیزه و بهاره نامیده می شود . اسفناج بهاره در فصل بهار کاشته می شود و به اسفناج انگلیسی معروف است . نوع پائیزه آن که به خاک بسیار غنی احتیاج دارد در پائیز کاشته می شود . گلهای اسفناج برنگ سبز کمرنگ می باشد . اسفناج چون دارای مواد غذایی فراوانی است کشت آن امروز در تمام نقاط دنیا معمول است . ترکیبات شیمیایی: اسفناج از نظر داشتن ویتامینB3 بسیار غنی است و بنابراین داروی مهمی برای برطرف کردن بیماری پلاگر است .( پلاگر یک نوع بیماری است که بعلت کمبود ویتامین B3 در بدن تولید می شود و نشانه های آن ضعف بدن ، تشنج ، اختلال در دستگاه هاضمه و بوجود آمدن لکه های قرمز روی بدن است .)ضمناً در اسفناج مقدار زیادی آهن ، ید ، لسیتین ، کلروفیل ، کاروتن ، اسید اگزالیک و اسید آرسنیک وجود دارد.



    منبع : iranhealers.com

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
2 کاربر برای این پست سودمند از کره ی زمین عزیز تشکر کرده اند:

    renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۳‏), امین مشرقی (‏۱۳۸۹-۰۸-۱۶‏)

‏۱۳۸۹-۰۸-۱۸‏, ۰۶:۱۲ بعد از ظهر #5
کره ی زمین
کره ی زمین آنلاین نیست.
عضو اخراجی

تاریخ عضویت
    مرداد ۱۳۸۹
نوشته ها
    402   
تشکر
    860
    564 بار در 274 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    مصرف سبزیجات در زنان باردار ، احتمال بروز دیابت در فرزند را کاهش می دهد




    مصرف سبزیجات در دوران بارداری احتمال بروز دیابت را در فرزندان کاهش می دهد .

    محققان می گویند: مادرانی که در دوران بارداری سبزیجات فراوان می خورند، فرزندان آنها کمتر به دیابت نوع اول مبتلا می شوند.
    خطر ابتلا به دیابت نوع اول در کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری به ندرت سبزیجات مصرف می کنند دو برابر سایرین است.
    مادرانی که در دوران بارداری هر روز سبزیجات می خورند، احتمال بروز دیابت در فرزندان آنها در کمترین حد است.
    این تحقیق حاصل بررسی شش هزار کودک پنج ساله است که سه درصد آنها یا به دیابت نوع اول یک مبتلا شده اند و یا میزان پادتن هایی که نشانگر خطر ابتلا به این بیماری است در آنها بیشتر است.
    تحقیقات پژوهشگران فرهنگستان سالگرنسکا دانشگاه گوتنبرگ در سوئد، نخستین بررسی از این نوع است که مصرف سبزیجات را در دوران بارداری با خطر ابتلا نوزاد به دیابت نوع اول مرتبط شناخته است.
    “هیلد برک” متخصص تغذیه بالینی می گوید لازم است پیش از نتیجه گیری قطعی در این باره، بررسی های متنوع بیشتری صورت بگیرد.
    در حالی که هنوز علل اصلی بروز دیابت نوع یک مشخص نشده، اما عواملی که گفته می شود در ابتلا به این بیماری نقش دارند شامل سازوکارهای ایمنی شناختی، سموم زیست محیطی و تغییرات ژنتیکی است.
    دیابت نوع یک در سراسر جهان وجود دارد، اما بالاترین میزان شیوع را در فنلاند و سوئد دارد.
    نتایج این تحقیقات در نشریه دیابت اطفال منتشر شده است. --

 غذا هایی که ما را عصبانی میکنند

    عصبانیت بدون دلیل ، اضطراب ، بی دقتی ، مشکلات رفتاری ، تغییر دستخط، گیجی ، افسردگی ، زودرنجی ، نداشتن اعتماد به نفس و کم شدن حافظه مواردی هستند که می توانند بر اثر مصرف مواد طبیعی یا شیمیایی به وجود آیند.
    رابطه میان تغذیه و سلامت جسمانی برای همه کاملا مشخص است ، اما بسیاری از ما اطلاع چندانی از تغییرات رفتاری به دلیل مصرف غذاهای مختلف نداریم.


    خانمی 44 ساله که پس از فوت ناگهانی فرزند 12 ساله اش سالها از افسردگی و اضطراب شدید رنج می برد و داروهای شیمیایی هم هیچ کمکی به او نکرده بودند، با کمک متخصصان تغذیه با افزودن موادی مانند ویتامین b و اسیدهای چرب به رژیم غذایی خود به طور کاملا باورنکردنی دگرگون شد.
    او همچنین مصرف قهوه ، نمک و شکر را قطع کرد و در عوض میوه ، سبزی و ماهی بیشتری مصرف می کرد.

    بسیاری از مردم از شنیدن این که موادغذایی بر رفتار آنها تاثیر دارد شوکه می شوند، اما جالب است بدانیم موادغذایی روی سلولهای مغزی هم به اندازه هر سلول دیگر بدن تاثیر می گذارند.
    بسیاری از مواد به دلیل شباهت ساختاری با مواد مترشحه در مغز باعث بی نظمی کل بدن می شوند. بسیاری از دانشمندان حذف یک ماده خاص و سپس واردکردن آن را به رژیم غذایی باعث بروز بسیاری از بیماری ها مثل جنون ، وهم و خیال ، افسردگی ، سردرد و سوئظن می دانند.
    با کمی دقت می توان متوجه این تغییرات شد. از احساس نشاط با خوردن یک فنجان چای در صبح گرفته تا زودرنجی و رخوتی که بر اثر گرسنگی بیش از حد یا پرخوری به وجود می آید.

    بعضی از این تاثیرات بر رفتار ممکن است نامحسوس و کم ، مثل بداخلاقی کسی که گرسنه است و یا شدید، مثل گریه و بیتابی کودکان زیر 7 سال هنگام قلنج کردن باشد؛ البته بیشترین تاثیرات مشخص غذا روی رفتار در مشکلات رفتاری کودکان بیش فعال و افرادی که حساسیت های شیمیایی یا پوستی مثل اگزما و یا کهیر دارند، دیده می شود.
    این واکنشها در بعضی موارد بیشتر هستند و ممکن است با غذاهای حساسیت زای دیگری همزمان مصرف شوند. حساسیت های غذایی باعث خارش ، مشکلات تنفسی و دردهای شکمی می شوند که بر رفتار فرد تاثیرگذار است.

    یکی از محققان به این نتیجه رسیده که بعضی سردردهای مزمن در کودکان ، بیش فعالی ، زودرنجی و دردهای شکمی آنها، از رژیم غذایی ایجاد شده که برای خانواده هایشان کاملا غیرقابل پیش بینی است.
    تحقیقات جدید نشان می دهد که بیش از 60 درصد بر اثر مصرف بعضی مواد واکنش نشان می دهند. این مواد شامل رنگهای غذایی شیمیایی مثل تارتازین ، چاشنی ها، نگهدارنده ها و محصولات لبنی کنار مواد شوینده و عطرها می شوند و پزشکان استرالیایی تاثیرات موادشیمیایی و رنگی بر بی خوابی و زودرنجی کودکان را بسیار شدید می دانند.


    به طور کلی حدود 5 تا 10 درصد کل مردم دنیا، حساسیت های غذایی دارند. محققان انگلیسی می گویند سرتونین ، روپامین و نوراپی نفرین در مغز تولید و ترشح می شود. تریپتوفان و اسیدهای آمینه که در غذاهای پروتئین دار موجود هستند، باعث تحریک سرتونین که عامل آرامش و استراحت است ، می شوند و تیروزین و تئین ، کافئین و... باعث تحریک روپامین و نوراپی نفرین شده و در نتیجه باعث تشدید بی خوابی می شوند.



    این مواد حساسیت زا در مواد غذایی طبیعی یا مصنوعی وجود دارند مثل سالیسیلات که در بسیاری غذاها موجود است و تاثیرات آن ممکن است ساعتها و یا حتی روزها محسوس نباشد، اما در نهایت باعث مشکلات مغزی و افسردگی شود.
    این ماده به طور طبیعی در بسیاری از میوه ها، سبزیها، دانه ها، قهوه و چای ، آبمیوه ها و به طور مصنوعی در داروهایی مثل آسپیرین وجود دارد.
    در بسیاری از میوه ها مثل سیب و گوجه فرنگی بخش عمده سالیسیلات زیر پوست میوه وجود دارد. در نتیجه کسانی که به آن حساسیت دارند بهتر است پوست میوه های کاملا نرسیده را ضخیم تر بکنند چون مقدار طبیعی این ماده در میوه ها با رسیدن کاهش می یابد.


    احتمال حساسیت های غذایی معمولا ارثی و در خانمها 2برابر بیشتر از آقایان است ؛ اگرچه در صورت بروز، نشانه ها و عوارض آن در مردان شدیدتر است (28 درصد در زنان ، 72 درصد در مردان).قطع کردن بسیاری از مواد استرس زا مثل قند، کافئین و شکلات و در ازای آنها مصرف مواد کمکی مثل آب ، سبزیها، میوه و ماهی در احساس آرامش تاثیر مثبت زیادی دارند. تحقیقات نشان داده اند 80 درصد افرادی که از این رژیم تبعیت کرده اند تغییرات رفتاری محسوسی داشته اند.

    متخصصان دانشگاه آکسفورد معتقدند مواد غذایی حتی بر رفتارهای ضداجتماعی نیز موثرند. آنها با بررسی 231زندانی و کنترل رژیم غذایی آنها و اضافه کردن ویتامین های مختلف و مواد معدنی طی 9 ماه 37 درصد رفتارهای ضدقانون آنها را کاهش دادند؛ اگرچه عوامل اقتصادی اجتماعی هم در افزایش جرایم بسیار حائزاهمیت است.



    اما تحقیقات نشان می دهد با تغییرات شیوه تغذیه در انگلستان از سال 1950 تا به حال میزان جرایم 10 برابر افزایش داشته و دلیل آن محتوای کیفی کمتر مواد کنونی نسبت به 50 سال گذشته است.
    غذاهایی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر رفتار تاثیر گذارند: چربی باعث رخوت و سستی می شود. شکر باعث افزایش فعالیت موقت شده و کافئین به عنوان محرک عمل می کند. شیر هم باعث انواع مختلف حساسیت ها برای افرادی که تحمل لاکتوز را ندارند، می شود.


    منبع اصلی سالیسیلات گفته شد، اما جالب است بدانید آمین و آنیاز در تولید مخمرها یا شکستن پروتئین ها به وجود آمده و در پنیر بخصوص در پنیرهای مانده ، شکلات ، گوشتهای ترد و یا گوشتهای مانده ، آبجو، مخمرهای مختلف و محصولات ترش شده ای مثل سویا سس ، سرکه و بسیاری میوه ها مثل موز، آواکادو و گوجه فرنگی وجود دارند. بنزوآت هم به طور طبیعی در بعضی میوه ها، سبزیها، تردکننده ها، دانه ها، قهوه یا چای وجود دارند.

    گلوتامیت هم به طور طبیعی در بسیاری از غذاها مثل سوپ ، سس ، میان وعده ها و بخصوص غذاهای آسیایی در گوجه فرنگی ، پنیر، قارچ ، مخمرها و عصاره گوشت یافت می شود.
    در حال حاضر متخصصان تغذیه با تحقیقات و بررسی های مختلف به این نتیجه رسیده اند که سلامت را باید در آشپزخانه جستجو کرد نه در قفسه های داروخانه ها.

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
فروشگاه آنلاین کارت شارژ بی بی شارژ
2 کاربر برای این پست سودمند از --- عزیز تشکر کرده اند:

    gsmtekno (‏۱۳۸۸-۰۷-۱۵‏), renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۳‏)

‏۱۳۹۰-۱۲-۰۳‏, ۰۶:۵۹ بعد از ظهر #2
solmaz
solmaz آنلاین نیست.
عضو حرفه ای
solmaz آواتار ها

تاریخ عضویت
    بهمن ۱۳۹۰
نوشته ها
    2,460   
حالت من
    Khoshhal
تشکر
    3,832
    11,168 بار در 2,447 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    یک گزارش تغذیه ای دررابطه با مواد غذایی و تأثیرات آن نوشت: نوشیدن یک لیوان آب پرتقال در هنگام شب ، باعث سوزش معده و عصبانیت می شود در حالیکه نوشیدن همین لیوان آب پرتقال هنگام صبح به عمل هضم کمک کرده و باعث تولید انرژی بیشتری می شود.تمامی مواد غذایی که ما مصرف می کنیم می توانند در برخی از ساعات روز سودمندتر باشند.یک محقق فرانسوی به تازگی به دنبال پژوهشهای طولانی خود، موارد جدیدی را پیرامون نحوه جذب غذا در ساعات مختلف روز کشف کرده است.بر پایه این پژوهشها برخی از مواد غذایی در روز و برخی دیگر در شب فواید بیشتری به بدن می رسانند، به اعتقاد وی برخی از مواد غذایی هنگام ظهر به خوبی جذب بدن می شوند در صورتیکه اگر همین مواد غذایی درشب استفاده شوند جذب آن بسیار کمتر خواهد بود.برای مثال بدن ما نیاز اجتناب ناپذیری به ویتامینA دارد. شمار زیادی از بیماری ها از جمله امراض پوستی به دلیل کمبود این ویتامین پدید می آید. ویتامینA بعد از جگر در هویج بیشتر یافت می شود اگر هویج در صبح و یا نیمه روز خورده شود ویتامین های آن به طور کامل آزاد و جذب بدن می شود اما اگر در نزدیکی شب خورده شود، جذب ویتامینAاز آن بسیار مشکل خواهد بود.درحالیکه استفاده از سیب بر خلاف هویج است.خوردن سیب برای کیسه صفرا ، کبد و پانکراس( لوزه المعده) بسیار سودمند است. سیب ترشحات اسیدی معده را افزایش می دهد . خوردن سیب درشب به هضم غذا کمک کرده ، در نتیجه خواب خوشی را به همراه خواهد داشت.طبق این مطالعات هر ماده غذایی حداکثر ِ فواید خود را در ساعات خاصی به بدن می رساند. برای مثال استفاده از شیر و تخم مرغ که دارای ویتامینBهستند در شب، به مراتب بهتر از استفاده آن در روز است چرا که این ویتامین هنگام شب به راحتی جذب بدن می شود.بر اساس این یافته ها استفاده زیاد از تخم مرغ و شیر به همراه گوشت قرمز سبب ایجاد حالت خستگی دائمی در افراد می شود. بر خلاف آن نیز استفاده زیاد از گوشت و غذاهایی که خوردن آنها در روز پیشنهاد می شود باعث ایجاد انرژی بیش ازحد و درنتیجه عصبانیت، تشویش، تحریک و همچنین جوش زدن بیش از حد افراد خواهد شد.خوردن مواد غذایی در ساعاتی که بیشتر مفید و قابل جذب بدن باشند مانع بروز چاقی و باعث حفظ وزن مناسب بدن نیز می گردد .برای مثال اگر لبنیات در نیمه روز مصرف شوند به سختی جذب بدن خواهند شد و در نتیجه سبب پدید آمدن یک منبع انرژی استفاده نشده که به چربی تبدیل می شود، می گردند درصورتیکه همین لبنیات اگر در ساعات ویژه خود مصرف شود سبب وزن اضافی نخواهد شد.یک اصل کلی درباره بهره گیری از غذاها در وقت مناسب وجود دارد. بهتر است برای ناهار، غذایی مناسب و کامل خورد و در شب غذایی سبک.مطلب مهم دیگر این که درهنگام شب باید آب نوشید چرا که آب هنگام شب بدن را بهتر پاکیزه می کند. تغذیه در زمان مناسب به معنای نیرو بخشیدن بیشتر به ساختمان بدن است.برای مثال خوردن سالاد و گوجه فرنگی در ظهر، باعث جذب کامل آن خواهد شد در حالیکه در شب، به معنای تهاجم غیرقابل تحملی برای معده خواهد بود.یافته های این پژوهش ها یک اصل کلی نیست و نمی توان به طور قطعی بیان کرد که خوردن فلان ماده غذایی در فلان وقت مفید است. اصل این است که برای به دست آوردن کفایت تغذیه ای باید در رژیم غذایی خود کنترل انرژی، تعادل، تنوع و میانه روی بین مواد غذایی را مورد توجه قرار دهیم

11 ماده غذایی افزایش دهنده طول عمر

    خوب است بدانید که با خوردن بعضی مواد غذایی می توانید به این مسئله کمک کنید و به طول عمرتان بیفزایید.این مواد غذایی که به خاطر همین مسئله مشهور شده اند، حاوی دسته ای ویتامینها و مواد شیمیایی مخصوص هستند که به شما برای مقابله با بسیاری از بیماری های کشنده کمک می کند.در اینجا به دسته ای از این مواد غذایی اشاره می کنیم.

    1_ سیب



    محتویات: سیب سرشار از آنتی اکسیدان هایی مثل کورستین است. همچنین حاوی فیبرهای قابل حل مثل پکتین می باشد.

    اثرات آن روی سلامتی:
    کورستین که یکی از بهترین آنتی اکسیدان ها به شمار میرود، از ابتلا به سرطان و از لخته شدن خون جلوگیری می کند. پکتین نیز سطح کلسترول خون را پایین می آورد و سموم سرطان زا را از جریان خون دفع می کند.

    بهترین راه استفاده:
    بهتر است سیب را به حالت خام و با پوست استفاده کنیم چون کورستین در پوست سیب موجود است.

    2_ آوکادو

    محتویات: آوکادو حاوی مقدار قابل توجهی فیبر است و حتی بیش از موز پتاسیم در خود دارد.

    اثرات آن روی سلامتی:
    نه تنها باعث صافی و نرمی پوست می شود، بلکه از بالا رفتن فشار خون، بیماری های قلبی و انواع بخصوصی از سرطان ها به ویژه سرطان روده نیز جلوگیری می کند.

    بهترین راه استفاده:
    فقط کافی است که پوست آن را کنده و خام بخورید. می توانید آن را با گوجه فرنگی، آبلیمو، فلفل هالپانو و نمک نیز ترکیب کرده و سس گواکامولی از آن بسازید.


    3_ موز

    محتویات: موز حاوی مقدار زیادی پتاسیم، منیزیم و فلیت است.


    اثرات آن روی سلامتی:
    پتاسیم از بالا رفتن فشار خون جلوگیری کرده و احتمال سکته را پایین می آورد. فلیت به رشد صحیح بافت ها کمک کرده و از ایتلا به بیماری های قلبی و سرطان جلوگیری می کند.


    بهترین راه استفاده:
    دقیقاً مثل میمون ها به راحتی موز را پوست کنده، بخورید و لذت ببرید. به نظر می رسد که میمون ها بیش از آنچه ما فکر می کنیم باهوش هستند.


    4_ تخم مرغ

    محتویات: تخم مرغ حاوی مقدار قابل توجهی کولین، پروتئین، کاروتینوئید و زآکسانتین می باشد.


    اثرات آن روی سلامتی:
    فایده ی عمر طولانی چیست اگر حتی نتوانید به یاد بیاورید که دندان مصنوعی هایتان را کجا گذاشته اید؟ خوردن تخم مرغ به شما کمک می کند. کولین موجود در تخم مرغ به حفظ حافظه در زمان پیری کمک می کند. کاروتینوئید نیز از ابتلا به بیماری های چشمی مربوط به پیری مثل آب مروارید جلوگیری می کند.



    بهترین راه استفاده:
    تخم مرغ را می توانید به حالت آب پز، جوشانده یا خاگینه استفاده کنید. فقط به یاد داشته باشید که پختن آنها با مقدار زیادی کره یا روغن برایتان ضرر دارد.


    5_ سیر

    محتویات: سیر هم حاوی مقدار زیادی از آنتی اکسیدان ها می باشد.



    اثرات آن روی سلامتی:
    سیر از لخته شدن خون جلوگیری کرده و خطر سکته را کاهش می دهد. همچنین با کشتن سلول های سرطانی مقدار زمان زنده ماندن را در افراد سرطانی افزایش می دهد.



    بهترین راه استفاده:
    بهتر است که سیر را به حالت خام استفاده کنید. می توانید آن را خرد کرده و به محتویات سالادتان اضافه کنید.


    6_ لوبیا قرمز

    محتویات: حاوی مقدار زیادی فیبر قابل حل می باشد.

    اثرات آن روی سلامتی:
    فیبر به حفظ سلامتی سیستم گوارشی کمک بسیاری میکند و یک سیستم گوارشی سالم نیز از ابتلا به دیابت و سرطان روده جلوگیری میکند. فیبر قابل حل همچنین کلسترول و قند خون را پایین می آورد.


    بهترین راه استفاده:
    هم لوبیای خشک و هم لوبیای کنسرو شده این اثرات خوب را روی سلامتی می گذارند. خوب است که مقداری از این لوبیاها را هم در غذاهای مورد علاقه تان بیندازید یا آنها را به غذاهای مکزیکی اضافه کنید


    7_ گردو



    محتویات: گردو حاوی مقدار قابل توجهی اسید چرب امگا 3 است. اثرات آن روی سلامتی: اسید چرب امگا 3 نه تنها از لخته شدن خون و ابتلا به بیماری های قلبی جلوگیری می کند، همچنین می تواند از افسردگی و ورم مفاصل هم جلوگیری کند. بهترین راه استفاده: بهتر است که گردو را به حالت تازه بعد از بیرون آمدن آن از پوست استفاده کنید، اما تا دو هفته بعد از بیرون آمدن از پوست هم می توانند تا حدودی تازگی خود را حفظ کنند به شرط اینکه در مکان های خشک و خنک نگهداری شوند. از گردو می توانید برای تزئین روی سالاد هم استفاده کنید.

    8_ محصولات سویا و توفو

    محتویات: حاوی هورمون های گیاهی ایزوفلاون می باشد.


    اثرات آن روی سلامتی:
    سویا به پایین آمدن میزان ldl ناسالم در کلسترول خون کمک می کند که فشار خون را پایین آورده و احتمال حملات قلبی را نیز کاهش می دهد.


    بهترین راه استفاده:
    توفوی سفت بهترین منبع سویا می باشد و برخلاف باور عموم توفو طعم بدی ندارد.



    9_ انگور قرمز

    محتویات: انگور قرمز حاوی آنتی اکسیدان های قوی کاتچین و نوعی پلی فنول به نام رسیراترول می باشد.


    اثرات آن روی سلامتی:
    کاتچین به از بین بردن رادیکال های آزاد کمک کرده و از ابتلا به سرطان جلوگیری می کند. تحقیقات جدید نیز نشان می دهد که رسیراترول میزان کلسترول خون را کاهش می دهد و از پیشرفت سرطان های پوستی و سایر سرطان ها جلوگیری می کند.


    بهترین راه استفاده:
    نوشیدن یک یا دو لیوان آب انگور در روز برای این منظور کافی است. اما مصرف بیشتر از این میزان می تواند اثرات خوب این ماده را از بین ببرد.


    10_ اسفناج

    محتویات: اسفناج یکی از سالم ترین سبزیجات به حساب می آید. به اندازه ی سیر در خود آنتی اکسیدان داشته و منبع خوبی برای اسید فولیک و ویتامین های a و c به شمار می رود.


    اثرات آن روی سلامتی:
    اسفناج تاثیرات بسیار مثبتی روی سلامتی شما دارد. با سرطان، بیماری های قلبی و اختلالات مغزی مبارزه می کند.


    بهترین راه استفاده:
    اسفناج خام یا بخارپز شده بهترین نوع خوردن این ماده ی مفید غذایی می باشد. می توانید آن را با گوجه فرنگی، گردو و تخم مرغ آبپز ترکیب کرده و سالادی خوشمزه بسازید.


    11_ رازیانه

    محتویات: رازیانه که جزء سبزیجات ایتالیایی است، حاوی مقدار زیادی ویتامین a، کلسیم، پتاسیم و آهن می باشد.


    اثرات آن روی سلامتی:
    رازیانه به برطرف کردن مشکلات گوارشی کمک می کند. آهن و ویتامین a موجود در این گیاه به سلامت پوست و ناخن کمک بسزایی می کند. از خستگی و کم خونی نیز جلوگیری می کند.


    بهترین راه استفاده:
    رازیانه را می توانید به صورت های مختلفی استفاده کنید: خام، بخار پز شده یا سرخ شده.

یک برنامه غذایی برای گیاه خواران

    آیا گیاه خواری بهتر است؟

    برخی افراد بدلیل عقاید مذهبی به گیاه خـواری روی می آورند. آنـها بـر ایـن بـاورنـد کـه نباید حیوانات را برای تهیه غذا از بین برد.

    از نقطه نظر سلامتی، گیاه خواری دارای محاسن بسیار زیادی می باشد. چربی کمتر، کالری کمتر، قند و نشاسته کمتر، سدیم کمتر و فیبرهای غذایی بیـشتـر از جـمـله ایـن محاسن می باشد. با این حال گیاه خواری مستلزم داشتن یک بـرنامه غذایی مناسب جهت حصول بهترین نتیجه می باشد.

    شروع کار

    اگر می خواهید به گیاه خواری روی آورید بهتر است جهت کاهش احتمال ابتلا به امراض گوارشی، این کار را به تدریج انجام دهید. سعی کنید ابتدا گوشـت قـرمـز مـانند گوشت گوساله و بعد از آن گوشت سفید مانند مرغ و در انتها ماهی و غذاهای دریـایـی را کنار بگذارید.

    در هر مرحله پروتئین گیاهی موجود در سبزی ها و انـواع خشکبار را جایـگزیـن پـروتـئین گوشتی نمایید. سعی کنید از گیاهان متنوع استفاده نمایید

    روز اول :

    صبحانه : شوربای جوی دوسر به همراه یک هلو، نان توست سبوس دار، کره گیاهی، شیر رقیق، چای گیاهی

    ناهار : سوپ سبزیجات ،خوراک لوبیا، نان جو سبوس دار، آبدوغ و میوه جات تاز

    شام : نان ذرت، سالاد فصل، دسر فرانسوی، گل کلم، سیب زمینی، شیر رقیق، آناناس

    میان وعده : چند برش سیب، آب سیب، ماست


    روز دوم :

    صبحانه : شیر کم چرب، کشمش، نان سبوس دار با مربای نارنج، آب پرتقال تازه

    ناهار : پنیر خانگی کم چرب،سالاد گوجه تازه، و سبزیجات، چای با لیمو ترش

    شام : سبزیجات تازه، خوراک لوبیا، سالاد فصل با روغن زیتون و لیمو، گل کلم، شیر کم چرب و یک عدد میوه

    میان وعده : آب پرتقال، شیرینی پنجره ای، شیر کم چرب


    روز سوم :

    صبحانه : توت فرنگی، کلوچه ( با شیره افرا) ، گرپ فروت، چای گیاهی

    ناهار : خوراک ذرت، لوبیا، دوغ و یک عدد میوه

    شام : ماکارونی و پنیر،گل کلم، کدو مسما، آب گوجه فرنگی، طالبی

    میان وعده : شیر بدون خامه، کنجد


    روز چهارم :

    صبحانه : پرتقال، آلو بخارا،نان شیرینی، شیر بدون خامه

    ناهار : سوپ لوبیا، کلوچه با عسل، سالاد فصل، شیر کم چرب، کمی خشکبار

    شام : نان سبوس دار، سبزیجات، بادمجان، با گوجه فرنگی و پنیر، سالاد اسفناج با چاشنی یونانی

    میان وعده : پنیر پیتزا، شیر کم چرب، پرتقال


    روز بیجم :

    صبحانه : شیر کم چرب و سبوس، نان شیرینی، مربای نارنج، پرتقال

    ناهار : سوپ نخود فرنگی، نان کشمشی، شیر کم چرب، سیب

    شام : کمپوت هفت میوه، رشته فرنگی، نان فرانسوی، سالاد سرآشپ

    میان وعده : نان سبوس دار با کره گیاهی یا ژله،شیر کم چرب، گلابی


    روز ششم :

    صبحانه : املت، نان جو با مارگارین آب پرتقال، شیر کم چرب چای گیاهی

    ناهار : خوراک لوبیا با ادویه، ساندویچ پنیر سوئیسی، سالاد میوه جات

    شام : خوراک عدسی با قارچ،سالاد کاهو با هویچ، توت فرنگی

    میان وعده : نان ذرت با عسل، پرتقال


    روز هفتم :

    صبحانه : آب گرپ فروت، نان شیرینی با کره گیاهی، شیر کم چرب

    ناهار : کیک ذرت با پنیر، عنبه با لیمو، گوجه فرنگی

    شام : آب گوجه فرنگی و سیب زمینی پخته، نخود فرنگی و آناناس

    میان وعده : عسل، آب پرتقال، انگور


    بیاد داشته باشید که غذاها را از مواد تازه تهیه و از غذاهای متنوع استفاده نمایید. کتابهای آشپزی زیادی در مورد غذاهای گیاهی وجود دارند که می توانید از آنها استفاده نمایید. فراموش نکنید که رمز موفقیت تعادل و توازن غذایی است.

توصیه های کلی در مورد غذا خوردن

    بسیاری از مردم در مورد غذا خوردن با مشکلاتی مواجه هستند و غالبا در اظهار نظرهایشان در مورد غذا خوردن اشکالات و اشتباهاتی وجود دارد. برای نمونه بسیاری از بیماران با مفهوم رژیم غذایی آشنا نیستند و دقیقا نمی دانند چه غذاهایی برای آنها مناسب و مفید است. بعضی از بیماران تمایل به خوردن غذاها را ندارند و برعکس بعضی از غذاها را بیشتر دوست دارند.

    توجه به این حالات از نظر تغذیه ای و درمان آنها اهمیت زیادی دارد.



    رژیم غذایی چه مفهومی دارد؟

    همواره شنیده ایم که بعضی از غذاها برای برخی از بیماریها خوب نیستند و بیماران باید از مصرف بعضی اغذیه خودداری نمایند یا به اصطلاح پرهیز غذایی را رعایت نمایند. اما باید یدانیم که رعایت رژیم غذایی با پرهیز غذایی کامل نمی شود رعایت رژیم غذایی کامل دارای این مفهوم است که بیمار از غذاهای مناسب برای خود آگاه باشد و از این غذاها به مقدار مناسب مصرف نماید به صورتی که تاحد ممکن نیازهای بدن او به مواد غذایی تامین گردد.


    چه کسی باید رژیم غذایی را مشخص کند؟

    پزشک معالج نوع رژیم غذایی شما را تعیین می کند، درک بعضی از رژیم های غذایی بسیار ساده است. ولی برای آشنایی و عمل به برخی از رژیم های غذایی لازمست از متخصص تغذیه یا پرستار کمک بگیرید.


    با انواع رژیم های غذایی بیشتر آشنا شویم

    برخی از بیماریها دوره کوتاهی دارند و عوارض و مشکلات زیادی برای بیمار ایجاد نمی کنند و احتیاج به رژیم غذایی سخت و طولانی ندارند و احتمالا با وجود تب مختصر و بی اشتهایی و سایر عوارض خفیف گوارشی این مشکلات در عوض یکی دو روز برطرف می شوند استفاده از غذاهای ساده و سبک، مایعات بیشتر، آب میوه های شیرین، سوپ های کم چربی و پرهیز از غذاهای سرخ شده در روغن به این بیماران کمک می کند که به سرعت بهبود یابند اما دربیماریهای سخت و طولانی توجه به رژیم غذایی اهمیت زیادی دارد. اینگونه بیماران به مدت طولانی لازمست از رژیم غذایی مناسبی استفاده نمایند. باید توجه داشته باشیم همانطور که مصرف بعضی از مواد غذایی برای آنها مضر می باشد، پرهیز زیاد و بی مورد نیز موجب ضعف شدید بدنی آنها می شود.



    در بسیاری از بیماریها بیماران نیاز به رعایت رژیم غذایی سخت ندارند ولی مشکلاتی مانند بی اشتهایی موجب می شود این بیماران به اندازه کافی غذا مصرف ننمایند و یا به علت بی اطلاعی از خواص مواد غذایی و نقش آنها در رابطه با بیماری خود، به پرهیزهای غذایی سخت بپردازند. اینگونه بیماران احتیاج به مشاوره غذایی دارند و باید از راهنمایی متخصصین تغذیه استفاده نمایند. مطالب این کتاب در رفع مشکلات شما کمک می نماید تا بتوانید غذاهای مورد لزوم خود را بشناسید و روش تغذیه مناسب برای خود بیابید.

    توصیه های کلی در مورد غذا خوردن
    در مورد رژیم غذایی خود از پزشک و متخصص تغذیه کمک بگیرید. در بخش های بعد به شرح مختصر بعضی از انواع رژیم های می پردازیم. بسیاری از بیماران احتیاج به رعایت رژیم غذایی مخصوص ندارند و شاید که شما از اینگونه افراد باشید در عین حال ممکن است با مشکلاتی در مورد غذا خوردن مواجه شوید. لذا به توصیه های کلی در مورد غذا خوردن توجه نمایید.


    برای غذا خوردن از فرصت استفاده نمایید

    توجه داشته باشید چیزی که امروز برای شما جالب نیست و تمایلی نسبت به آن ندارید، فردا برای شما ارزش پیدا خواهد کرد. سعی کنید برای غذا خوردن از فرصت های مناسب استفاده نمایید و مواقعی که احساس سلامت و راحتی می کنید خوب غذا بخورید. هر ساعت از روز که اشتها دارید غذا بخورید هر چند که آن ساعت زمان خوردن غذا نباشد. توجه داشته باشید که تغذیه با مواد مغذی اهمیت زیادی دارد، زیرا مواد مغذی مانند پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی ضروری می تواند در بدن شما ذخیره شوند و در روزهای بعد مورد استفاده قرار گیرند.

    برای حل مشکلات تغذیه ای خود از افراد مطلع کمک بگیرید در صورتی که در بیمارستان بستری شدید، موقعیت مناسبی است، برای رفع مشکلات تغذیه ای خود با افرادی که در امر درمان شما مشارکت دارند مشورت نمایید. در مطرح کردن مشکلات خود تردید نکنید و هر مشکلی که دارید با پزشک متخصص تغذیه و پرستار خود در میان بگذارید و اگر سوالی دارید بپرسید، هر چند که این سوال و مشکل از نظر شما بی اهمیت باشد.


    در وقت صرفه جویی نمایید

    غذاهایی را انتخاب کنید که تهیه آنها احتیاج به وقت و زحمت زیادی نداشته باشد به خصوص اگر تنها زندگی می کنید یا مجبور هستید شخصا غذای خود را تهیه نمایید غذاهایی را انتخاب نمایید، که سریعا پخته می شوند. از غذاهای آماده یا نیمه آماده خریداری نمایید. سوپهای آماده اگر با شیر، کره و آب میوه مصرف شوند از نظر تغذیه ای مفید هستند. ما در بخش های آینده مطالبی در مورد نحوه افزایش پروتئین و انرژی غذاها برای شما عنوان خواهیم کرد.


    از خوردن غذاهایی که برای شما جالب نیست اجتناب کنید برخی بیماران از احساس ناراحتی بعد از خوردن بعضی غذاها شکایت می کنند. و بعضی از غذاها برای آنها مزه خوبی ندارد یا خوردن بعضی دیگر در آنها ایجاد نفخ و گاز می کند توصیه ما این است که اگر غذایی برای شما ایجاد ناراحتی می کند از خوردن آنها پرهیز کنید، خوشبختانه غذاها بسیاز متنوع هستند. مهم این است که شما غذاهای مفید و ضروری برای بدن خود را بشناسید و از بین آنها هر کدام که برای شما مطبوع هستند و ایجاد ناراحتی نمی کنند انتخاب و مصرف نمایید.

برای افزایش اشتها چه باید کرد؟

    فردی که دچار کمبود یا فقدان اشتهاست، خیلی کمتر از حالت معمول غذا می خورد. کمی ِ اشتها معمولاً به دلیل هضم کم مواد غذایی است. با جویدن طولانی غذا و نوشیدن مایعات سرد این حالت بدتر می شود. گاهی اوقات هم به دلیل عوامل روحی است.

    عمل هضم به دلیل نفخ و گاز معده، کاهش حس چشایی و تنفس بد کاهش می یابد که معمولاً باعث کمبود انرژی مورد نیاز بدن می شود.

    کاهش اشتها باعث کاهش وزن می شود. پس یکی از راه های افزایش وزن درافراد لاغر ، افزایش اشتهای آنهاست.

    کاهش اشتها می تواند به دلیل عوامل زیر باشد :

    - اشکال در بلع مواد غذایی

    - استفراغ و تهوع

    - تغییر یا کاهش حس چشایی

    - احساس سیری

    - رشد تومور

    - افسردگی

    - درد

    در بیشتر موارد، کاهش اشتها مشکل ثانویه است یعنی اختلال در سلامتی بدن، باعث کاهش اشتها می شود.

    برای افزایش اشتها چه کاری باید انجام داد؟

    - سعی کنید هرروز 3 وعده غذایی کامل و 3 میان وعده داشته باشید.

    - بین وعده های اصلی غذایی، چیزی نخورید.

    - برای افزایش هضم غذا و اشتها، می توانید یک وعده را مصرف نکنید تا برای خوردن وعده بعدی، اشتهای بیشتری داشته باشید.

    - سعی کنید وعده های غذایی خود را در اوقات معینی مصرف کنید؛ یعنی برنامه غذایی مشخص و سر ساعت داشته باشید. مثلاً صبحانه را در ساعت 7 صبح ، ناهار در ساعت 12 و شام در ساعت 7 شب. همچنین اگر اشتهای شما برای صرف وعده اصلی کاهش نمی یابد ، می توانید دو میان وعده ، یکی در ساعت 10 صبح و یکی در ساعت 4 بعد از ظهر و نیز قبل از خواب میل کنید.

    - تا جایی که می توانید، غذا بخورید. با اشتهای زیاد غذا بخورید، زیرا تفکر شما در هضم و جذب غذا بسیار مؤثر است.

    - به غذا به عنوان بخشی از درمان بیماری خود نگاه کنید؛ یعنی نگوئید میل ندارم. فکر کنید دارو مصرف می کنید.

    - حتماً صبحانه بخورید.

    - غذاهای خوشمزه را با فاصله زمانی کم و هر بار به مقدار کم مصرف کنید.

    - غذاهای پر کالری مصرف کنید که به راحتی خورده می شوند؛ مثل انواع دسر، ژله ، بستنی ، ماست و شیر پرچرب، شیرموز و شیرکاکائو .

    - غذا را سرد یا با دمای معمولی بخورید تا طعم و بوی آن را کاهش دهد.

    - کاری کنید اوقات صرف غذا دلپذیر و خوشایند باشد.

    - در منزل همراه با اعضای خانواده و در خارج از منزل با دوستان خود غذا بخورید.

    - بعد از تمام شدن غذا، آب و سایر نوشیدنی ها را بنوشید، زیرا نوشیدن مایعات در موقع صرف غذا باعث می شود خیلی زود احساس سیری کنید.

    - قبل از صرف غذا، یک ساعت ورزش کنید ، ولی سنگین نباشد.

    کارهایی را که نباید انجام دهید :

    - خودتان را مجبور به خوردن نکنید.

    - کاری نکنید که این کم اشتهایی، روابط شما را با سایر خانواده اتان تحت تاثیر قرار دهد.



    اشتها آورها :

    اگر هنوز هم دچار بی اشتهایی بودید، می توانید از مواد زیر برای افزایش اشتها استفاده کنید :

    - مقداری زنجبیل تازه را ریز ریز کنید. مقداری آب لیمو ترش و نمک به آن اضافه کنید و آن را بجوید.

    - مقدار هل و دارچین و برگ بوی خشک را له کنید و به مقدار مساوی با هم مخلوط کنید. یک قاشق مرباخوری از این مخلوط را بخورید.

    - پودر فلفل سیاه، پودر زنجبیل خشک و شکر را با عسل مخلوط کنید و به صورت گلوله در آورید. برای مدتی این مخلوط را در دهان نگه دارید که بی اشتهایی شما را تسکین خواهد داد.

    - انار بخورید که می توانید نمک و فلفل سیاه هم به آن اضافه کنید.

    - مقداری نمک و پودر زیره سبز را روی آناناس بریزید و آن را بخورید.

    با پزشکتان مشورت کنید :

    اگر بعد از یک هفته، با وجود انجام روش های بالا، اشتهای شما افزایش نیافت، به پزشک مراجعه کنید زیرا کاهش اشتها می تواند علامت یک بیماری جدی تر باشد.

    اگر هر یک از علائم زیر را مشاهده کردید، به پزشک خود اطلاع دهید:

    - تهوع

    - نخوردن غذا به مدت یک روز یا بیشتر

    - کاهش وزن به میزان 5/2 کیلو گرم یا بیشتر

    - احساس درد موقع غذا خوردن

    - ادرار نکردن به مدت یک روز کامل

    - مدفوع نکردن به مدت دو روز یا بیشتر

    - ادرار با فاصله زمانی غیر متناوب، همراه با بو یا سوزش یا خیلی زرد رنگ.

    - داشتن حالت تهوع بیش از 24 ساعت

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
فروشگاه آنلاین کارت شارژ بی بی شارژ
2 کاربر برای این پست سودمند از --- عزیز تشکر کرده اند:

    renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۳‏), Sen@toR (‏۱۳۹۰-۱۲-۰۴‏)

‏۱۳۹۰-۱۲-۰۳‏, ۰۷:۰۹ بعد از ظهر #2
solmaz
solmaz آنلاین نیست.
عضو حرفه ای
solmaz آواتار ها

تاریخ عضویت
    بهمن ۱۳۹۰
نوشته ها
    2,460   
حالت من
    Khoshhal
تشکر
    3,832
    11,168 بار در 2,447 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    علل بی اشتهایی و راههای رفع آناگر مثل بیشتر مردم هستید ، از بین رفتن اشتها فرصت خوبی برای کاهش وزنتان است . ( پوشیدن لباس های تنگ شده پارسال شما را وسوسه می کند )اشتباه نکنید . اما اگر بی اشتهایی به جای چند روز چند هفته طول بکشد و به طور عادی باعث آب رفتن شما شود ، این بی اشتهایی علت خاصی دارد . کم خوراکی یا بی اشتهایی علامت شایعی است که می تواند علل مختلفی داشته باشد ، که بسیاری از آنها اهمیت چندانی ندارند . تقریباً تمام عفونت ها می توانند باعث بی اشتهایی شوند . مثلاً ویروس سرماخوردگی یا آنفولانزا ممکن است عامل آن باشد . یا علل جدی تر مثل سل ، کم کاری غده تیروئید ، بیماری های قلبی یا ریوی ، یا گرفتاری های کبدی داشته باشد . متأسفانه یکی از شایعترین علائم اخطاردهنده اولیه سرطان بی اشتهایی است که معمولاً با تغییر در حساسیت به مزه ها همراه است . بی اشتهایی مقاومت بدن در برابر خوردن هر چیزی است که به فرایند بهبود کمک کند . با این همه بیماری تنها علت کاهش اشتها نیست . گاهی چیزی که به دلیل خاصی خورده اید ، مثل یک دارو ،‌ می تواند عامل آن باشد . آنتی بیوتیک هایی مثل اریترومایسین جوانه های چشایی را غیرفعال کرده و باعث کندی حرکت غذا در روده شده و احساس پری بعد از خوردن غذا را طولانی می کنند . تمام آمفتامین ها - که برای کاهش وزن تجویز می شوند - احساس گرسنگی را از بین می برند . داروهای مسکن و ضد التهاب مفصل می توانند معده را تحریک کرده و باعث تهوع و برگرداندن غذا شوند . دیژیتالیس ( که یک داروی قلبی است ) و داروهای مدر ( که مانع احتباس آب شده و فشار خون را پایین می آورند ) نیز میل به غذا خوردن را کم می کنند . گاهی چیزی غیرخوراکی مشکل ساز شده است . کمبودهای کلی تغذیه ای می توانند نیروی حیاتی یک اشتهای طبیعی را تضعیف کنند . مخصوصاً اشخاص مسن ممکن است گرفتار کمبود روی در رژیم غذایی باشند که می تواند جوانه های چشایی را از بین ببرد . خود پیری بر روی اشتها تأثیر می گذارد . در اشخاص مسن ، سازوکار بدن آهسته می گردد ، وزن ماهیچه ها کم می شود و ضعف جسمانی مانع فعالیت است . در رأس آنها ، کاهش احساس چشایی و ترشحات معدی قرار دارد که همه باعث بی اشتهایی می شوند . گاهی نیز اتفاقی در زندگی بر اشتها تأثیر می گذارد . اگر اخیراً یک برنامه ورزشی را شروع کرده اید ،‌ ممکن است دچار بی اشتهایی شوید تا بدن خود را با نیازهای جدید تطبیق دهد . به طور کلی ، سلامت روانی نقش مهمی در اشتهای شما دارد ، در هنگام گرفتاری طولانی ، تنش روانی می تواند شما را به پرخوری بکشاند . ولی فشارهای کوتاه مدت معمولاً اشتها را از بین می برند . افسردگی نیز در برخی افراد باعث بی اشتهایی می شود . بی اشتهایی عصبی اختلالی است که در افراد مبتلا - معمولاً دختران جوان - تقریباً باعث ترک کامل غذاخوردن می شود . بیماری وسوسه غذا خوردن دارند ، ولی از ترس چاق شدن چیزی نمی خورند . برای آنها نخوردن از به اندازه خوردن راحت تر است .
    درمان بی اشتهایی
    کمی بی اشتهایی جای نگرانی ندارد . اما اگر آخرین باری را که از غذا خوردن لذت برده اید به یاد ندارید ، باید سعی کنید عادت عادی خوردن را باز به دست آورید . در اینجا مواردی را که باید به ان توجه کنید گفته می شود . اگر اشتهای طبیعی دارید ، باید انواعی از غذاها را بخورید ، اشتهای زیاد به خوردن فقط گوشت فقط اشتهای طبیعی نیست . اگر مرتباً خود را وادار به خوردن می کنید ، این هم علامت خوبی نیست . ویتامین بخورید . خوردن روزانه مکمل مولتی ویتامین و کانی ها به بازشدن اشتهای کاهش یافته کمک می کند و اگر کم خوردن شما باعث سوء تغذیه شده است ، مواد غذایی اضافی آسیبی به شما نمی رساند . گاهی افراد مسن تر با خوردن روی کمی اشتهای خود را باز می یابند . درباره لزوم خوردن روی با پزشک مشورت کنید . داروهایتان را کنترل کنید . درباره احتمال اینکه داروهای مصرفیتان یا مقدار آنها باعث بی اشتهایی شده باشد سئوال کنید . پزشک ممکن است دارو را با داروهای دیگری که اشتها را ازبین نمی برند عوض کند . هر چه را که دوست دارید بخورید . اگر غذاخوردن لذت خود را از دست داده است ، برنامه غذایی خود را عوض کنید . ببینید کدام غذاها برایتان اشتها آور است و از آنها بخورید . اگر فقط بستنی دوست دارید ،‌ هر قدر که می خواهید بخورید . ما رژیم غذایی ناسالمی را توصیه نمی کنیم ، اما اگر بستنی تنها راه رساندن کالری مورد نیاز به بدن است ، هر قدر که می خواهید بخورید . هدف بالا بردن ضریب اشتهاست . حجم غذا را کم کنید . غذا را با حجم کم و دفعات بیشتر بخورید . معده شما غذای کمتر را بهتر می پذیرد . آب زیاد بخورید . اگر برنامه ورزشی تازه ای شروع کرده اید ، مهم ترین نیاز شما آب است . کم آبی بدن می تواند بی اشتهایی ایجاد کند . پیش از شروع تمرین و بلافاصله بعد از آن یک لیوان آب بنوشید . به علاوه هر روز شش تا هشت لیوان آب بخورید . نزد پزشک بروید . اگر بعد از دو هفته اشتهای خود را بازنیافتید ، برای معاینه کلی پیش پزشک خود بروید . قبل از درمان باید اختلالات جسمانی تشخیص داده شود . شاید فقط به یک دوره درمان با آنتی بیوتیک برای از بین بردن یک عفونت خفیف نیاز داشته باشید . سلامت روانی خود را بیازمایید . اگر افسرده هستید ، داروهای ضد افسردگی تجویز شده توسط پزشک اشتهای شما را بر می گرداند . با بازگشت سلامت روانی اشتهای شما نیز بازمی گردد . از متخصص کمک بگیرید . بی اشتهایی عصبی معمولاً به درمان خانگی جواب نمی دهد و افراد مبتلا به آن باید در بیمارستان بستری شوند . معالجه آن مشکل است و نیاز به درمان شدید روان شناختی و تغذیه ای دارد . ممکن است تغذیه اجباری از طریق تزریق درون سیاهرگی یا لوله معدی لازم شود .

 رژیم غذایی پر پروتئین سیری زودرس می*آورد

    دانشمندان انگلیسی گزارش می*دهند که مصرف پروتئین بیشتر ممکن است به افزایش میزان هورمون ضد احساس گرسنگی به نام پپتید yy در بدن کمک کند.

    به گزارش هلث*دی نیوز دکتر راشل باترهام از یونیورسیتی کالج لندن و سرپرست این تحقیق گفت:" ما اکنون دریافته*ایم که افزایش میزان پروتئین رژیم غذایی میزان ترشح پپتیدyy یا pyy در بدن افزایش می*دهد و به این ترتیب به کاهش اشتها و کم کردن وزن کمک می*کند."

    پژوهش*های قبلی نشان داده بودند که تزریق pyy میزان مصرف غذا را چه در افراد با وزن طبیعی و چه در افراد چاق تا یک سوم کاهش می*دهد.

    باترهام و همکارانش در بررسی بر وی افراد چاق متوجه شدند که بالا بردن میزان پروتئین رژیم غذایی نسبت به رژیم غذایی پرچربی و رژیم غذایی پر کربوهیدرات به مقدار بیشتری آزادی pyy را در بدن تحریک می*کند.

    بررسی بیشتر در موش*ها نشان داد که رژیم غذایی پرپروتئین سطوح pyy را افزایش و میزان کالری مصرفی را کاهش می دهد.

    گروه باترهام همچنین دریافتند که موش*هایی که با دستکاری ژنتیکی توانایی تولید pyy را از دست داده بودند بیشتر غذا می*خوردند و به شدنت چاق می*شدند.

    این موش*ها نسبت به اثر سیر*کننده غذاهای پرپروتئین هم مقاوم بودند که رابطه مستقیم میان پروتئین و pyy را نشان می*دهد.


    باترهام گفت:" بنابراین یک راهبرد بالقوه برای کاهش وزن افزایش قدرت سیرکننده رژیم غذایی از طریق افزودن نسبت مواد پروتئینی در آن است."

    البته او افزود که پیش از آنکه رژیم غذایی پرپروتئین خاصی به این منظور توصیه شود، لازم است تحقیقات بیشتری صورت گیرد.

    او تاکید کرد که چنین رژیم غذایی احتمالی شباهتی با رژیم غذایی اتکینز- که در گذشته برای کاهش وزن رواج داشت-

14 بگومگوی تغذیه*ای!

    حتماً شما هم بر این باور هستید که یک سری مشکلات بین بدنسازان مشترک است و به عبارتی خیلی*ها به خاطر عدم رعایت اصول اولیه است که در پیشرفت و رشد* دادن عضلات خود با مشکل مواجهه هستند.

    14 بگومگوی تغذیه*ای!

    بدنسازی رشته*ای است که در آن ارتباط تنگاتنگی بین تمرینات و رژیم غذایی وجود دارد. عدم توجه کافی به مبحث تغذیه می*تواند تمامی زحمات شما را در باشگاه بی*نتیجه بگذارد. از سوی دیگر داشتن یک رژیم غذایی ایده*آل و علمی چنانچه با تمرینات صحیح و کافی همراه نباشد به شما فیزیک عضلانی و زیبا اهدا نمی*کند بنابراین این دو عامل با هم تعامل نزدیکی دارند که هر کس برای به حداکثر*رساندن پتانسیل رشد عضلات بدن خود باید آنها را در کنار هم مورد نظر داشته باشد. در این مقاله به بعضی از سئوالات مهم در ارتباط با تغذیه که از زبان مخاطبان عام بدنسازی مطرح گردید، پاسخ داده شده که یقین کنید برخی از آنها سئوال خود شما نیز می*باشد بنابراین چنانچه دنبال پاسخ آن هستید این مقاله را بخوانید.

    از آنجایی که گلوتامین یک اسیدآمینه است و اسیدهای آمینه در پروتئین*ها هستند، آیا وقتی که من رژیم پرپروتئین دارم واقعاً به مصرف مکمل گلوتامین نیاز دارم؟

    جواب: شما باید مقدار خیلی زیادی پروتئین مصرف کنید تا حدود 10 گرم گلوتامین به بدن*تان برسد. گرچه گلوتامین می*تواند از اسید آمینه*های دیگر ساخته شود، اما طی سال*ها تجربه مصرف به شکل مکمل این اسیدآمینه در بیمارستان*ها از کاهش بافت*های عضلانی بیماران جلوگیری به عمل آورده است. گرچه التیام*یافتن آسیب حاصل از تصادفات و جراحات با بهبود و ترمیم عضلات پس از اجرای تمرینات بدنی تفاوت زیادی دارد، اما هر دوی این موضوعات نیازمند بازسازی و ساخت عضلات جدیدی هستند. با علم به اینکه در صورت عدم وجود مقدار کافی گلوتامین، بدن جهت تأمین این اسیدآمینه دست به تخریب بافت*های عضلانی موجود می*زند تا آن را تأمین کند، بنابراین عقل حکم می*کند که همزمان با اجرای تمرینات سنگین، رژیم*های تمرینی، رژیم*های غذایی و دوران دارای استرس گلوتامین به شکل مکمل غذایی از منبع خارج از رژیم تأمین شود تا بدن دچار اختلال نگردد و بافت*های عضلانی از بین نروند. توصیه می*شود وابسته به فعالیت و شرایط روزی 1 الی 4 نوبت، هر بار 5 الی 10 گرم گلوتامین را به شکل مکمل مصرف کنید.

    سئوال: من روزی بین 20 الی 30 مکمل غذایی مصرف می*کنم که اغلب آنرا ویتامین*ها تشکیل می*دهند. آیا راه خاصی برای مصرف آنها وجود دارد؟

    جواب: به چند نکته می*توانید توجه کنید:

    * ویتامین*ها و مواد معدنی را همراه وعده*های غذایی میل کنید.

    * ویتامین*های گروه b و ویتامین c را در چند وعده تقسیم کرده و میل کنید.

    * کراتین و گلوتامین را در آب یا یک نوشیدنی پروتئینی قبل یا بعد از تمرین مصرف کنید.

    * از مصرف داروهای چربی*سوز در ساعات پایانی شب خودداری کنید.

    * روی و منیزیم را قبل از خواب مصرف کنید.

    سوال: زمانی که برای کاهش چربی رژیم می*گیرم، دچار سرگیجه شده و عرق می*کنم. پزشکم توصیه کرده که آب پرتقال بخورم و تمرینات با وزنه را کنار بگذارم. آیا کاری هست که بتوانم بکنم؟

    جواب: هر دو علائمی که ذکر کردید به اضافه توصیه پزشکان نشانگر این است که قند بدنتان کاهش پیدا می*کند. چنین حالتی زمانی رخ می*دهد که شما برای یک مدت نسبتاً طولانی چیزی نخورید. اگر از رژیم خود کربوهیدرات*ها را حذف کنید، یا اگر رژیم*تان به قدری سخت و محدود باشد که حداقل نیاز بدن را تأمین نکنید، مطمئن باشید به جای چربی، عضله از دست خواهید داد.

    اگر شما بیش از آنچه می*خورید، کالری از دست بدهید، قند خود و ترشح انسولین در بدن*تان کاهش می*یابد که به این پدیده هایپوگلایسیما گفته می*شود. زمانی که این پدیده رخ می*دهد، دیگر اینکه شما چیزی می*خورید اهمیت نخواهد داشت.

    با توجه به این مسئله برای پیشگیری از بروز چنین مشکلی می*توانید حد مجاز چربی*سوزی را برای خود هفته*ای 225 الی 450 گرم تعیین کنید و تلاش نکنید که با تحمل فشارهای زیاد این میزان را بیشتر کنید، چرا که در غیر این صورت عضله هم از دست خواهید داد. هم*چنین پیشنهاد می*شود حداقل روزی 6 وعده غذا بخورید (حتی زمانی که در رژیم برای کاهش چربی هستید)، تنها در دوران رژیم باید این نکته را رعایت کنید که وعده*ها را کم*حجم و طبق کالری دریافتی تعیین*شده تنظیم کنید.

    این روش عالی قندخون شما را دریک حد تثبیت می*کند و از بروز هایپوگلایسیما جلوگیری می*کند. علاوه بر این توصیه می*شود به رژیم خود سبزیجات و جو دوسر اضافه کنید. این غذاها باعث چاق*شدن شما نمی*شوند چرا که دارای ضریب کم*گلایسمیک هستند و بنابراین کالری کمتری به بدن رسانده و موجب ترشح بیش از اندازه انسولین در بدن نمی*شوند.

    سئوال: هر سفیده تخم*مرغ دارای چند گرم پروتئین می*باشد و مصرف زیاد آنها در بلندمدت چه تأثیر جانبی روی بدن خواهد داشت؟

    جواب: هر سفیده تخم*مرغ بین 3 الی 4 گرم پروتئین دارد، که بستگی به سایز آن دارد. مواظب باشید: چرا که مصرف تعداد زیادی سفیده تخم*مرغ در بلندمدت ممکن است باعث افزایش حجم عضلانی بدون چربی شود!!! اگر در گذشته خوردن زیاد تخم*مرغ را منع می کردند یا ناسالم می*خواندند به خاطر کلسترول موجود در زرده آن بود، که این هیچ ارتباط با سفیده تخم*مرغ ندارد.

    بنابراین با خیال راحت سفیده تخم*مرغ را به میزان دلخواه در رژیم خود بگنجانید و از خوردن بیش از یک زرده خودداری کنید. البته در جریان باشید که هر زرده تخم*مرغ دارای مقدار زیادی مواد مغذی و چربی سالم می*باشد که در سفیده یافت نمی*شود.

    سئوال: من برای کات*کردن عضلات خود رژیم دارم اما در طول روز مقادیر زیادی میوه می*خورم آیا این کار تأثیری روی روند کات شدن بدنم دارد؟

    جواب: خیر، میوه*ها به خصوص نوع کامل آنها برای بدن مفید هستند. اگر مصرف 3 عدد میوه را یک پرس در نظر بگیریم شما می*توانید روزانه 3 پرس میوه میل کنید مگر اینکه رژیم غذایی خیلی سختی را رعایت کنید، که البته در آن صورت هم حداقل به روزی یک پرس میوه نیاز دارید. مرکبات، خربزه و توت میوه*های خوبی هستند. آناناس هم میوه بسیار خوبی به حساب می*آید چرا که حاوی چندین ماده مغذی و هم*چنین آنزیم هضم پروتئین نیز می*باشد.

    سئوال: من یک رژیم پرپروتئین با کربوهیدرات بسیار محدود شده دارم تا بتوانم بدن خود را کم*چربی و خشک نگه دارم اما هر چه سعی می*کنم نمی*توانم افزایش حجم داشته باشم چه باید بکنم؟

    جواب: با فرض اینکه پروتئین دریافتی شما در حد کافی برای عضله*سازی و حفظ حجم فعلی باشد مشکل شما به احتمال زیاد مصرف ناکافی کربوهیدرات*هاست که در نهایت مربوط به کالری دریافتی ناکافی می*باشد. احتمال اینکه بیش از حد مصرف کربوهیدرات*ها را محدود کرده باشید خیلی زیاد است و راه حل شما این است که به مرور زمان بر مقدار کربوهیدرات دریافتی خود اضافه کنید تا جایی که در وزن و حجم بدن رشد و تغییر را شاهد باشید. خاطرتان باشد که باید کربوهیدرات*های مرکب را افزایش دهید نه قندهای ساده.

    البته مصرف چربی*های سالم نیز از دیگر ملزومات مهم است که باید در رژیم غذایی به آن توجه کنید. به هر ترتیب اینها همگی راهنمایی هستند و بهتر است که برای داشتن یک رژیم غذایی خوب با پزشک تغذیه مشورت داشته باشید.

    سئوال: من علاقه زیادی به بدنسازی دارم اما به واسطه مشغله کاری طی هر ماه چند جلسه تمرین خود را از دست می*دهم. حالا می*خواهم ببینم طی مدتی که تمرین را از دست می*دهم آیا باید رژیم غذایی را مثل حالات عادی حفظ کنم یا نیازی به تغییرات وجود دارد؟

    جواب: احتمالاً باید مقداری رژیم خود را تغییر دهید. وقتی چند روز تمرین نکنید نیاز کالریک بدن*تان تغییر می*کند و به عبارتی کمتر می*شود. در اوقات مذکور سعی کنید میل*تان به غذا راهنمای غذاخوردن*تان شود در ضمن سعی کنید زیاده*روی و پرخوری هم نکنید و علاوه بر آن گرسنگی هم نکشید.

14 بگومگوی تغذیه*ای2 !

    سئوال: یک وعده بعد از تمرین خوب که به عضله*سازی کمک کند باید حاوی چه موادی باشد؟

    جواب: مصرف یک وعده غنی از پروتئین و کربوهیدرات*ها بلافاصله بعد از جلسه تمرین یک ضرورت برای رشد عضلات به حساب می*آید. مصرف کربوهیدرات بعد از تمرین صرف فرآیندهای منجر به رشد می*شود و در اضافه*شدن چربی*های بدن نقشی ندارد. زمانی که این کربوهیدرات*ها با پروتئین مصرف شوند در واقع یک ترکیب قوی عضله*سازی به بدن می*دهد چرا که کربوهیدرات*ها به توزیع آمینواسیدها به داخل عضلات کمک کرده و سطح هورمون انسولین را در بدن بالا می*برند و این یعنی ورود مواد مغذی داخل سلول*های عضلانی که در نهایت رشد از همین طریق اتفاق می*افتد.

    سئوال: توصیه*های زیادی در مورد مصرف مقادیر زیادی از آب در طول روز می*شود من به عنوان یک بدنساز باید روزانه چقدر آب بنوشم؟

    جواب: در طول روز باید مقادیر زیادی آب میل کنید به ویژه در ساعات اطراف جلسه تمرین. این کمک می*کند به حس سیری و کاهش حس گرسنگی حین تمرین. طی تمرین هر 15 الی 20 دقیقه حدود 160 الی 170 سی*سی آب بنوشید که البته اگر در محیط گرم و شرجی تمرین دارید باید بیشتر هم بنوشید.

    دلیلش ساده است: زمانی که آب کافی در اختیارش نباشد لطمه خواهد خورد. حتی کاهش 1 الی 2 درصد از آب بدن به کارایی فیزیک و روانی شما صدمه می*زند. اگر بخواهید با حس تشنگی آب بنوشید، یعنی که خیلی دیر عمل کرده*اید.

    سعی کنید نوشیدنی*ها را خنک میل کنید. تحقیقات نشان داده وقتی نوشیدنی خنک باشد فرد مقادیر بیشتری از آن می*نوشد.

    سئوال: نوجوانی هستم که در حال حاضر در دوره حجم هستم آیا می*توانم همزمان از یک چربی*سوز استفاده کنم تا در دوره مسابقات کارم زیاد دشوار نشود؟

    جواب: هیچ نوع چربی*سوزی مصرف نکنید. در سنین نوجوانی نباید هیچ چربی*سوزی مصرف کنید. سوخت و ساز بدن*تان در حال حاضر بالاست و نیازی به مصرف مکمل ندارید. اگر نگران چربی*های اضافه هستید تمرین هوازی خود را در دوره حجم حفظ کنید. وقتی به پایان دوره حجم خود نزدیک شدید تمرینات هوازی را افزایش دهید. بدنسازان پیشرفته با این کار مقداری از سختی رژیم مسابقات را کم می*کنند و البته چربی*سوز هم استفاده می*کنند اما شما به عنوان یک نوجوان نباید این کار را انجام دهید چرا که برای سلامت*تان می*تواند مضر باشد.

    سئوال: کدام وعده غذایی است که مصرف پروتئین در آن بیش از هر زمانی مهم است. شنیده*ام وعده صبحانه بسیار مهم است آیا این طور است؟

    جواب: مصرف مقادیر قابل توجهی از پروتئین در صبحانه مهم است اما بهترین زمان مصرف مقدار زیادی پروتئین وعده بعد از تمرین است (طی 2 ساعت بعد از پایان تمرین). اگر قبل از تمرین هم پروتئین داشته باشید خوب است. در واقع هیچ زمانی در روز برای مصرف پروتئین*ها بد نیست.

    سئوال: من سعی دارم بدن خود را کات کنم. مصرف سدیم را چطور باید حفظ کنم؟ آیا باید کاملاً آنرا قطع کنم؟

    جواب: هرگز قطع نکنید. سدیم یک عنصر مهم در هر سلول زنده است. این ماده یک الکترولیت ضروری است. گفته می*شود نزدیک مسابقات یا برای کات*کردن بدن باید از مصرف غذاهای پرسدیم به ویژه غذاهای تصفیه*شده خودداری کرد. تا جای ممکن غذاهای طبیعی مصرف کنید، اما آجیل را فراموش کنید.

    سئوال: چه مقدار کرومیوم پیکولینات در روز برای کمک به ساخته*شدن حجم خالص عضلانی کافی است؟

    جواب: مقدار مصرف پیشنهادی این ماده 200 الی 400 میکروگرم است که بهتر است صبح*ها همراه غذا مصرف شود. بیشتر از این مقدار هرگز نباید مصرف شود. این مکمل یک آنابولیک خوب برای ساخته*شدن حجم عضلانی به حساب نمی*آید اما چندین نقش در بدن دارد به ویژه در استفاده بدن از کربوهیدرات*ها و توسعه حساسیت انسولین. این مکمل استاندارد تلقی نمی*شود اما مقدار مشخص و سالمی از کروم باید داخل خون انسان جریان داشته باشد. در نهایت پزشک هم می*تواند راهنمای خوبی برای مصرف صحیح این مکمل باشد.

    سئوال: در مقاله*ای خواندم که یک عدد تن ماهی دارای حدود 35 گرم پروتئین است. این مقدار از لحاظ وزن چقدر است؟

    جواب: حدود 170 گرم تن ماهی دارای 35 الی 40 گرم پروتئین می*باشد. تن ماهی یکی از منابع پرپروتئین است و به همین خاطر است که بین بدنسازان طرفدار زیادی دارد. البته هر محصولی دارای برچسب انرژی خاص خودش است که می*توانید با مراجعه به آن از ارزش غذایی محصول مورد نظر مطلع شوید.

7 دستور سلامت

    1. غذای خود را برپایه مواد غذایی نشاسته*دار قرار دهید

    مواد غذایی نشاسته*دار مانند نان، برنج، ماکارونی، غلات و سیب*زمینی بخش مهمی از یک رژیم غذایی سالم را تشکیل می*دهد. تا آنجا که می*توانید انواع مختلف این مواد غذایی را جزء برنامه غذایی روزانه خود قرار دهید.

    مواد غذایی نشاسته*دار باید حدود یک سوم مواد غذایی مصرفی ما را تشکیل دهد. این مواد منبع بسیار خوبی از انرژی و مهم*ترین منبع مواد مغذی در برنامه غذایی ما هستند. علاوه بر نشاسته، این مواد همچنین حاوی فیبر، آهن، کلسیم و ویتامین*های b هستند.

    همه ما باید سعی کنیم میزان بیشتری از این مواد را به طور روزانه مصرف کنیم- حداقل یکی از انواع این مواد نشاسته*دار را در هر وعده غذایی خود بگنجانید.

    بعضی از مردم تصور می*کنند که غذاهای نشاسته*دار یا همان کربوهیدرات**دار چاق*کننده هستند، اما جالب است بدانید که گرم به گرم، حتی کمتر از نیمی از کالری*های آن را چربی تشکیل می*دهد. شما فقط باید مراقب میزان روغن مصرفی خود به هنگام طبخ یا سرو این نوع غذاها باشید، چون همین روغن است که کالری این غذاها را بالا می*برد.

    چرا باید از مواد غذایی ساخته شده از غلات و حبوبات استفاده کنیم؟

    این نوع مواد غذایی نسبت به سایر مواد غذایی نشاسته*دار، حاوی میزان زیادی فیبر و سایر مواد مغذی هستند.

    همچنین این نوع غذاها بسیار کندتر هضم می*شوند، به همین دلیل برای مدت زیادی شما را سیر نگاه می*دارد. به طور مثال نان جو می*تواند انتخاب بهتری نسبت به نان*های معمولی باشد.

    2. میزان زیادی میوه*جات و سبزیجات مصرف کنید

    همه جا شنیده*ایم و همه می*دانیم که باید تا می*توانیم از سبزیجات و میوه*جات مصرف کنیم. اما باز اکثر ما از این مسئله غفلت می*کنیم و آنطور که باید و شاید از این مواد غذایی مفید برای بدن استفاده نمی*کنیم.

    باید سعی کنید حداقل 5 وعده از سبزیجات و میوه*جات مختلف در روز مصرف کنید. مطمئناً کار چندان دشواری نیست!

    این وعده*ها می*تواند شامل موارد زیر باشد:

    * یک لیوان آبمیوه و یک تکه*موز

    * یک بشقاب سالاد همراه با ناهار

    * یک سیب، پرتقال یا گلابی برای وعده عصرانه

    * نخود فرنگی یا سایر سبزیجات به همراه شام

    سبزیجات و میوه*جات را می*توانید به صورت*های مختلف، از قبیل تازه، منجمد، کنسرو شده، خشک شده یا آب*گرفته شده، استفاده کنید اما حواستان باشد که سیب*زمینی جز*ء مواد غذایی نشاسته*دار به حساب می*آید، نه میوه*جات و سبزیجات.

    3. بیشتر ماهی بخورید

    همه ما باید سعی کنیم میزان بیشتری از ماهی را جزء مواد غذایی مصرفی روزانه خود درآوریم. خوب است اگر هر هفته یک وعده از ماهی*های روغن*دار استفاده کنیم چون منبع بسیار خوبی از پروتئین، ویتامین و مواد معدنی است.

    دو وعده ماهی در هفته به نظر کافی می*رسد، که یکی از این وعده*ها باید ماهی روغن*دار باشد. ماهی را می*توانید به صورت تازه، منجمد، یا کنسروی استفاده کنید، اما حواستان به میزان بالای نمک در ماهی*های کنسروی و دودی باشد.

    ماهی روغن*دار چه نوع ماهی است؟

    بعضی از ماهی*ها روغن*دار نامیده می*شوند چون حاوی میزان زیادی از برخی روغن*ها هستند که اسید چرب امگا 3 نامیده می*شود که برای سلامت نگاه داشتن قلب بسیار مفید است.

    چه میزان؟

    گرچه بیشتر ما باید میزان بیشتری از ماهی*های روغن*دار استفاده کنیم، اما خانم*های باردار باید حداکثر فقط دو وعده از این نوع ماهی در هفته استفاده کنند (هر وعده معادل 140 گرم می*باشد). برای سایر بزرگسالان نیز مصرف آن نباید از 4 وعده در هفته تجاوز کند.

    نمونه*هایی از ماهی*های روغن*دار:

    سالمون (ماهی آزاد)، قزل*آلا، شاه*ماهی، ماهی تن*تازه، ساردین، مار ماهی

    انواع ماهی*های غیرروغنی:

    کولی، کنسرو تن ماهی، لقمه ماهی، کوسه*ماهی، اره*ماهی و نیزه*ماهی

    مصرف این نوع ماهی*ها نباید بیشتر از یک وعده در هفته باشد. این مسئله به خاطر میزان بالای جیوه در آنهاست.

    افرادی که معمولاً میزان زیادی ماهی مصرف می*کنند، باید سعی کنند از انواع مختلفی از ماهی استفاده کنند.

    برای سالم ماندن بدن ما نیاز به میزانی چربی دارد. آنچه مهم است نوع چربی مصرفی ماست. به طور کلی دو نوع چربی موجود است:

    * چربی اشباع: میزان زیاد از این نوع چربی می*تواند با بالارفتن کلسترول خون و افزایش احتمال بیماری*های قلبی همراه باشد.

    * چربی غیراشباع: استفاده از این نوع چربی به جای چربی اشباع احتمال ابتلا به بیماری*های قلبی را کاهش می*دهد.

    تا می*توانید باید از مصرف غذاهایی که در آن از چربی*های اشباع استفاده شده است خودداری کنید. به جای این نوع غذاها می*توانید از مواد غذایی که حاوی چربی*های غیراشباع هستند، مثل روغن*های گیاهی (روغن آفتابگردان، روغن زیتون)، روغن ماهی، آوکادو، آجیل و دانه*ها استفاده کنید.

    غذاهای حاوی چربی اشباع:

    تا می*توانید باید کمتر از این نوع غذاها استفاده کنید.

    * سوسیس، کالباس و گوشت*هایی که چربی در آنها به وضوح دیده می*شود.

    * شیرینی

    * کیک و بیسکویت

    * کره و خامه

    * روغن نارگیل، کرم نارگیل و روغن خرما

    برای انتخابی سالم*تر می*توانید به جای کره از روغن*های گیاهی استفاده کنید و هنگام خوردن گوشت، برش*های باریک از آن را بردارید و کوچکترین تکه چربی که می*بینید را جدا کنید.

    از کجا بدانیم چه غذایی چربی زیاد دارد؟

    هنگام خرید به برچسب مواد غذایی خوب دقت کنید تا ببینید از چه میزان چربی تشکیل شده است. معمولاً روی این برچسب*ها قید می*شود که در هر 100 گرم از آن مواد چه میزان چربی موجود است.

    روی برچسب برخی از مواد غذایی همچنین میزان چربی اشباع هم درج می*شود. از راهنمای زیر می*توانید بفهمید چه میزان از این چربی زیاد و چه میزان کم است.

    چربی زیاد:

    20 گرم یا بیشتر در هر 100 گرم.

    5 گرم یا بیشتر چربی اشباع در هر 100 گرم

    چربی کم:

    3 گرم یا کمتر در هر 100 گرم

    1 گرم یا کمتر چربی اشباع در هر 100 گرم

    اگر میزان کلی چربی بین 3 گرم و 20 گرم در هر 100 گرم بود، آن مواد غذایی حاوی میزان متوسطی از چربی است. بین 1 گرم و 5 گرم چربی اشباع نیز میزان متوسط از این چربی را نشان می*دهد.

    سعی کنید مواد غذایی را انتخاب کنید که حاوی میزان کمتری چربی باشد (3 گرم یا کمتر در هر 100 گرم) و دست از خوردن غذاهایی که حاوی میزان بالایی چربی (20 گرم یا بیشتر در هر 100 گرم) هستند، بردارید.

    4. کمتر قند بخورید

    مردم ایران معمولاً خیلی از مواد قندی استفاده می*کنند. همه ما باید سعی کنیم تا آنجا که می*توانیم مصرف این نوع مواد غذایی مثل شکلات، شیرینی، کیک و بیسکویت را کمتر کنیم و از نوشیدنی*های شیرین نیز کمتر استفاده کنیم.

    مصرف بالای مواد غذایی قنددار باعث پوسیدگی دندان*ها می*شود، به خصوص اگر این مواد قندی بین وعده*های غذایی مصرف شوند. این نوع مواد غذایی همچنین حاوی میزان زیاد کالری است که قطع استفاده از آنها می*تواند به کنترل وزن*تان نیز کمک کند.

    از کجا بدانیم که غذایی حاوی میزان زیادی مواد قندی است؟

    به برچسب مواد غذایی نگاه کنید. لیست ترکیبات روی برچسب معمولاً با ماده*ای شروع می*شود که بیشترین میزان را دارد.

    اما باید مراقب سایر کلماتی که مفهوم مواد قندی دارد هم باشید، مثل ساکاروز، گلوکز، فروکتوز، مالتوز، نشاسته هیدرولیز شده و قند معکوس، شهد ذرت و عسل. اگر یکی از این نام*ها را در بالای لیست ترکیبات روی برچسب مشاهده کردید، به این معناست که آن ماده غذایی حاوی میزان زیادی مواد قندی است.

    یکی دیگر از راه*های تشخیص اینکه ماده غذایی از چه میزان مواد قندی تشکیل شده این است که روی برچسب نگاهی به رقم میزان کربوهیدرات بیندازید. اما این رقم نمی*تواند شما را از قندهای افزودنی به ماده غذایی باخبر کند.

    قند زیاد:

    10 گرم یا بیشتر در هر 100 گرم

    قند کم:

    2 گرم یا کمتر در هر 100 گرم.

    اگر میزان قند بین 2 گرم و 10 گرم در هر 100 گرم بود، میزان متوسط به حساب می*آید.

    5. کمتر نمک بخورید

    بیشتر مردم فکر می*کنند نمک زیاد مصرف نمی**کنند، به خصوص آنهایی که هنگام صرف غذا به آن نمک اضافه نمی*کنند. اما نباید اینقدر هم مطمئن بود!

    تقریباً 85% از زن*ها و 69% از مردها نمک زیاد مصرف می*کنند. بزرگسالان- و کودکان بالای 11 سال- نباید بیش از 6 گرم نمک در روز مصرف کنند و کودکان کم*سن*تر باید حتی از این میزان نیز کمتر استفاده کنند.

    تقریباً 75% از نمک مصرفی ما از غذاهای فراورده*ای تشکیل می*شود، مثل سوپ، سس، نان، بیسکویت و غذاهای آماده. به همین خاطر ممکن است بدون اینکه خودتان بدانید میزان زیادی نمک در روز مصرف کنید.

    خوردن نمک زیاد باعث بالارفتن فشارخون می*شود و افرادی که فشارخون دارند، سه برابر بیشتر از افراد عادی به بیماری*های قلبی و سکته مبتلا می*شوند.

    از کجا بدانیم که غذایی حاوی میزان زیادی نمک است؟

    نمک معمولاً با عنوان سدیم روی برچسب*های مواد غذایی نوشته می*شود.

    نمک = سدیم × 5/2

    نمک زیاد:

    25/1 گرم یا بیشتر نمک در هر 100 گرم

    نمک کم:

    5/0 گرم یا بیشتر سدیم در هر 100 گرم

    1/0 گرم یا کمتر سدیم در هر 100 گرم

    سعی کنید تا می*توانید از مواد غذایی استفاده کنید که حاوی میزان کمتری از نمک باشند.

    6. فعالیت کنید و وزنتان را متناسب نگاه دارید

    پایین*تر یا بالاتربودن از وزن متعادل به هیچ وجه خوب نیست. داشتن اضافه*وزن می*تواند مشکلات سلامتی مانند بروز بیماری*های قلبی، فشارخون بالا یا دیابت به وجود آورد. کمبود وزن داشتن نیز برای سلامتی بدن ضرر دارد.

    اگر نگران وزنتان هستید، می*توانید به متخصصین تغذیه مراجعه کنید. اما اگر فکر می*کنید فقط مقدار کمی اضافه*وزن دارید، می*توانید از راهنمایی*های زیر استفاده کنید.

    * فقط به اندازه*ای که بدنتان نیاز دارد غذا بخورید.

    * انتخاب*های غذاییتان را سالم*تر کنید. از غذاهایی کم*چربی*تر و کم*قندتر استفاده کنید و میزان زیادی سبزیجات و میوه*جات و حبوبات بخورید.

    * فعالیت بدنیتان را تا حد ممکن بالا ببرید.

    خوب است که از انواع مختلفی از مواد غذایی استفاده کنید تا انواع مواد مغذی به بدنتان برسد.

    فعالیت جسمی راه بسیار خوبی برای سوزاندن کالری*های اضافی است و به کنترل وزنتان نیز کمک می*کند. ورزش و رفتن به باشگاه هم در این زمینه کمکتان خواهد کرد.

    اگر بیش از میزان نیاز بدن غذا بخوریم، وزنمان افزایش می*یابد. به این خاطر که این انرژی*ها که مصرف نمی*شود معمولاً به صورت چربی ذخیره می*شوند. حتی میزان کمی از انرژی اضافی در روز هم باعث اضافه*وزن می*شود.

    اما مراقب باشید، همه رژیم*های غذایی نیز برای سلامتی شما مفید نیست و در طولانی*مدت تأثیر نمی*گذارد. تنها راه خلاص*شدن از وزن اضافه و باقی*ماندن در وزن متناسب بدن، تغییر عادات و شیوه*های زندگی است. کم*کردن نیم تا یک کیلو وزن در هفته خوب است و این روند را تا جایی ادامه بدهید که به وزن ایده*آل خود برسید.

    7. به میزان کافی آب بنوشید

    برای جلوگیری از خشک*شدن آب بدن باید حداقل روزانه 6 تا 8 لیوان (2/1 لیتر) آب یا سایر مایعات بنوشیم. هنگام گرما یا فعالیت جسمی بالا بدن ما به میزان بیشتری آب نیاز دارد. اما اگر می*خواهید وزنتان روز به روز بالا نرود، تا می*توانید سعی کنید از نوشیدن نوشابه به جای آب خودداری کنید.

    8. صبحانه را از دست ندهید

    صبحانه می*تواند انرژی مورد نیاز بدن برای آغاز کردن روز و همچنین برخی ویتامین*ها و مواد معدنی مورد نیاز برای بدن را تأمین کند.

    بعضی از افراد صبحانه نمی*خورند چون فکر می*کنند به کم*کردن وزن کمک می*کند. این افراد باید بدانند که نخوردن یکی از وعده*های غذایی باعث کاهش وزن نمی*شود و برای سلامتی نیز ضرر دارد، چون با این کار بدن برخی مواد مغذی مورد نیاز خود را از دست می*دهد.

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
فروشگاه آنلاین کارت شارژ بی بی شارژ
2 کاربر برای این پست سودمند از --- عزیز تشکر کرده اند:

    MaMaD PiSHvA (‏۱۳۹۱-۰۵-۲۲‏), renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۳‏)

‏۱۳۹۰-۱۲-۰۱‏, ۰۹:۳۷ بعد از ظهر #2
solmaz
solmaz آنلاین نیست.
عضو حرفه ای
solmaz آواتار ها

تاریخ عضویت
    بهمن ۱۳۹۰
نوشته ها
    2,460   
حالت من
    Khoshhal
تشکر
    3,832
    11,168 بار در 2,447 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    چند دستور سحر آمیز برای سلامتی یک حبه سیر را بطور کامل بدون جویدن و خورد شدن قورت داده اگر قبل از 24 ساعت از بدن خارج شد بدن سالم است زیرا در این مدت هیچ میکروبی در بدن نمی تواند رشد کند.و اگر طولانی تر شد دچار یبوست (محل رشد میکروب )بوده و بیمارید.

    1- شما وقتی سیب زمینی را بصورت پخته از آتیش بیرون می آورید ظرف یک ساعت در معده هضم خواهد شد. سیب زمینی آب پز ظرف 4 ساعت هضم میشود و سیب زمینی سرخ کرده ظرف 12 ساعت نصفش هضم و نصفش از طریق معده اخراج خواهد شد.

    قابل توجه پدر مادرهایی که به بچه بیچاره چیپس میدهند و شب طفل بیچاره موقع خواب باید صد دفعه این پهلو و آن پهلو شود تا در آخر سم حاصل از این چیپس جذب بدنش شود.

    2- کسانی هم که سراغ من می آیند و اعلام میکنند: چرا می گید پفک سمی است؟

    جهت اطلاع کافی است پفک را با آب خیس کنید و با شصت دستتان آن را به سرامیک آشپزخانه بچسبانید. بعد از 8 ساعت عمرا” بتونید این پفک خشک شده را از دیوار بکنید. باید کلی کاردک و چاقو بزنید تا کنده شود. حالا حساب کنید این پفک با بزاق چسبنده خیس میشود و وارد دیواره معده میشود….

    3- یک روش هم برای کسانی که مدعی هستند سیستم گوارش و جذب آنها هیچ مشکلی ندارد:

    یک حبه سیر را بطور کامل بدون جویدن و خورد شدن قورت داده اگر قبل از 24 ساعت از بدن خارج شد بدن سالم است زیرا در این مدت هیچ میکروبی در بدن نمی تواند رشد کند.و اگر طولانی تر شد دچار یبوست (محل رشد میکروب )بوده و بیمارید.

    4- قدیم ها دستشوئی ما ایرانی ها (اون موقع بهش میگفتند خلاء) یک گوشه در دورترین نقطه حیاط بود که بابابزرگ و مامان بزرگای ما وقتی میخواستند بروند داخل مستراح یک دستمال به سرشون میبستند .

    اون موقع دلیل این کار این بود که بخارات ناشی از ادرار(شامل اسید اوریک و فسفریک و..) روی پوست سر و موهای سر و بالطبع سلامتی تاثیر فزاینده ائی داشت و یکی از عوامل ریزش مو بود…در ضمن مثل الان اینطوری نبود که بروند مستراح و 6 ساعت بنشینند راجع به مسائل روزمره تفکر کنند. چون حتی در شریعت ما مسلمانها ذکر شده که ماندن زیاد در مستراح و حرف زدن در آن مکروه است.

    الان مستراح ما ایرانی ها اومده وسط هال و اتاق پذیرائی و تازه بین سنگ توالت و محل شستن دست هیچ دری هم وجود نداره ..به دلیل مشکلات تغذیه ما ایرانی ها مجبوریم حداقل 10 دقیقه اونجا بساط پهن کنیم و خانم خونه هم یک حوله انداخته روی جا حوله ائی در دستشوئی و خبر نداره این حوله چه نقشی در جذب بخارات سمی ادرار و مدفوع دارد!

    یکی از عوامل ریزش مو و بیماری های ما ایرانی ها همین بخارات ناشی از ادرار در توالت های ماست.

    برای حل این موضوع: اول حوله را خارج از توالت و روی جای مخصوص قرار دهید. دوم: روی سنگ پا کمی سرکه ریخته و هفته ائی یک دفعه این سنگ پا را به مدت 4 ساعت در کنار سنگ توالت قرار بدهید. در ضمن قرار دادن سنگ نمک هم عامل جذب این بخارات سمی خواهد بود.

    یک سیب خنک (یخچالی) را رنده کنید + داخل این پالودهء سیب یک قاشق چایخوری تخم بادرنجبویه (فرنجمشک) اضافه کنید + یک استکان عرق بهار نارنج + یک استکان عرق بیدمشک اضافه کنید. یک قاشق قبل از خواب صبح یا ظهر و شب میل کنید.

    این مجموعه سحرآمیز اعصاب را آرام میکند و قلب را از سوزش و تشنج باز میدارد و خواب آرامی در پی خواهد داشت.




    خدایا ، توی سال جدید …
    اونی که کنارش نیستم و به یادشم رو تنهاش نذار ،
    کنارش باش .…
Ala هم آنتی*اکسیدان است

    شاید توضیح و تفسیر نقش آنتی*اکسیدان*ها و تأکید روی اهمیت آنها به حد کافی انجام نشده باشد در حالی که بدن برای مبارزه با رادیکال*های آزاد که از تمرین، روحیه خراب، شرایط بد کاری و... تولید می*شوند به آنتی*اکسیدان*ها نیاز وافر دارد.

    Ala هم آنتی*اکسیدان است

    آنتی*اکسیدان*ها از جمله مکمل*هایی هستند که مورد بیشترین کم*توجهی واقع شده*اند. متقاعدکردن یک بدنساز خیلی جدی در خریداری کردن مکملی که شاید در طول سال او را از بالاکشیدن آب بینی*اش کمک کند کاری بس دشوار و سخت است. اما همان فرد را می*بینید که پول زیادی برای خرید کراتین، پودرهای پروتئینی و... خرج می*کند.

    باید بدانید که برخی از آنتی*اکسیدان*ها ممکن است ریکاوری بعد از تمرین را تسهیل کرده، اثر آنابولیک انسولین را افزایش داده و از کاهش سنتز پروتئین که ممکن است از تمرین حاصل شود جلوگیری به عمل می*آورند.

    وقتی که تمرین می*کنید، فاکتورهای رشد آزاد می*شوند، هورمون*های آنابولیک هم سطح*شان بیشتر می*شود که در نتیجه عضلات*تان بزرگتر می*شوند، پاسخ آنابولیک بدن به تمرین الزاماً به واسطه تولید رادیکال*های آزاد بهترین پاسخ نیست و این موضوعی است که باید مورد بحث واقع شود. تمرین باعث افزایش تولید رادیکال*های آزاد می*شود که می*تواند به سلول*ها لطمه وارد کند. بررسی*های اخیر نشان داده*اند که رادیکال*های آزاد هم*چنین می*توانند مقدار سنتز پروتئین عضلات اسکلتی را کاهش دهند.

    بنابر اعتقاد دانشمندان، افزایش سطح رادیکال*های آزاد می*تواند باعث تخریب عضلات شود...

    پیش از آنکه دچار استرس شوید، این نکته را بدانید بد نیست: گرچه تمرین در کوتاه*مدت رادیکال*های آزاد را در بدن افزایش می*دهد اما در واقع در بلندمدت موجب می*شود دفاع طبیعی آنتی*اکسیدانی بدن در مقابل آنها افزایش یابد.

    به عنوان یک بدنساز هر یک از شما می*خواهید که 24 ساعت از 7 روز هر هفته را در وضعیت آنابولیک باشید.

    در تلاش برای از سر راه برداشتن موانع عضله*سازی، کوچکترین نکات را نیز تحت نظر داشته باشید. بنابراین احتمالاً منطقی است که از یک مکمل آنتی*اکسیدانی*ها در کنار رژیم غذایی خود بهره ببرید. مثلاً از ala یا همان آلفالیپویک اسید بعد از تمرین استفاده کنید. Ala به جلوگیری از کاهش سنتز پروتئین (که شاید طی افزایش تولید رادیکال*های آزاد به وقوع بپیوندند) کمک کرده، عملکرد انسولین را در بدن بهبود می*دهد و ریکاوری بدن را از تمرین تسهیل می*سازد.

    بدنسازان عمدتاً برای کسب بهترین نتایح از ala، 100 الی 400 میلی*گرم از آن را همراه با وعده بعد از تمرین خود مصرف می*کنند که اگر می*خواهید از آن استفاده کنید با پزشک مشورت کنید.

بلافاصله قبل از تمرین ورزشی، کربوهیدرات بخوریم یا نه؟

    اگر صبح زود تمرین کنیم ، چه می شود؟
    همیشه عملی نیست که انسان 4-3 ساعت قبل از تمرین غذا بخورد. اگر شما صبح زود ورزش می کنید، باید حدوداً یک ساعت قبل از تمرین ، یک غذای سبک بخورید، مثلاً می توانید در طول مسیر به سمت محل ورزش ، کمی میوه یا خوراکی تهیه شده از حبوبات را به همراه کمی مایعات مثل نوشیدنی های ورزشی مصرف کنید. با مصرف کربوهیدرات در طول مسابقه یا جلسات تمرین ، می توانید کمبود کربوهیدرات موجود در غذایتان را جبران کنید.

    اگر بیش از حد معمول نگران غذا خوردن باشیم چه ؟

    شما وقتی که به خوبی سوخت گرفته باشید، بهتر عمل خواهید کرد و غذای قبل از ورزش ممکن است نقش مهمی در رسیدن به این هدف را ایفا کند. آنقدر امتحان کنید تا بالاخره یک روش عملی و غذاهایی را که برایتان بی خطر و آشنا هستند بیابید.

    بعضی غذاهای مایع برای کسانی که قبل از تمرین نمی توانند غذای جامد را در معده شان تحمل کنند، جانشین خوبی است . همچنین ممکن است به این نتیجه برسید که می توانید خوراک هایی مثل قطعه های خوراکی تهیه شده از حبوبات و قطعه های خوراکی مخصوص ورزش را به آهستگی و در طول ساعات قبل از مسابقه بجوید.

    آیا باید یک ساعت قبل از تمرین ، از مصرف کربوهیدرات پرهیز کنیم ؟

    بیشتر ورزشکاران می توانند قبل از تمرین کربوهیدرات مصرف کنند، بدون اینکه روی عملکردشان تاثیر منفی بگذارد. حتی در بعضی موارد می تواند نتیجه جلسه تمرین را بهبود ببخشد. با این حال

    تعدادی از ورزشکاران پس از مصرف کربوهیدرات درست قبل از تمرین ، دچار افت میزان گلوکز خون و در نتیجه علائمی همچون خستگی ، لرز و سرگیجه می شوند که به دلیل افزایش ترشح انسولین از لوزالمعده برای کاهش قند خون اتفاق می افتد.

    هنگامی که مصرف زیاد کربوهیدرات ، با شروع تمرین مصادف می شود، معمولاً یک افت کوچک در سطح گلوکز خون می بینیم . در بیشتر مردم ، این یک اتفاق موقت است که توسط خود بدن و بدون هیچ گونه عوارض جانبی ، اصلاح می شود.

    با این حال در تعداد کمی از اشخاص ، یا افت گلوکز خون شدید است یا اینکه خود فرد به این امر بسیار حساس است و در نتیجه آشکارا از خستگی ناشی از آن رنج می برد.

    اگر شما دچار چنین عارضه ای می شوید، توصیه های زیر را مد نظر داشته باشید:

    - سعی کنید برای مصرف غذای قبل از تمرین خود، بهترین زمان را بیابید و با قرار دادن زمان طولانی تر بین خوردن و تمرین شروع کنید.

    - اگر لازم است که قدری قبل از تمرین غذا بخورید، یک غذای مختصر انتخاب کنید که دست کم به میزان 70 گرم کربوهیدرات داشته باشد.

    شواهدی وجود دارد که نشان می دهد احتمال اینکه مصرف غذاهای با کربوهیدرات کم ( کمتر از 50 گرم ) قبل از تمرین ، حتی بیشتر از مصرف غذاهای با کربوهیدرات زیاد باعث ایجاد مشکل در افراد حساس شود. شاید مقادیر بیشتر به همان نسبت بیشتر در بدن استفاده می شوند و در نتیجه به مقدار مناسب کربوهیدرات در اختیار ورزشکار قرار می دهد.

    - مقادیری از مواد غذایی با gi پایین (مثل ماست ، حبوبات ، پرتقال ، سیب، گلابی، انجیر ، برگه ی زردآلو ) به غذای قبل از تمرین خود بیفزایید. این ها در مقایسه با مواد غذایی با gi بالا، باعث آزاد سازی آهسته تر گلوکز و در نتیجه ترشح کمتر انسولین می شوند.

    - در هنگام گرم کردن بدن خود مقداری فعالیت شدید انجام دهید. این کار کمک می کند آزاد سازی گلوکز از کبد، شبیه سازی شود و از افت شدید گلوکز خون جلوگیری کند.

    - در طول تمرین کربوهیدرات مصرف کنید.

    اگر هدف شما این است که عملکرد خود را در طی ورزش بهبود بخشید، قبل از ورزش چیزی بخورید. ولی اگر هدف شما این است که وزن خود را کاهش دهید و می خواهید همان مقدار ورزش را بدون توجه به این که چیزی خورده اید یا نه ، انجام دهید، غذایتان را بعد از تمرین مصرف کنید.

    آیا اگر قصد کاهش وزن داشته باشیم ، باید از خوردن غذا قبل از ورزش خودداری کنیم ؟

    ورزش کردن با شکم خالی (یعنی 8 ساعت قبل از ورزش غذایی نخوریم)، در مقایسه با ورزش کردن بعد از خوردن غذا یا خوراک مختصر محتوی کربوهیدرات ، باعث مصرف بیشتر چربی به عنوان سوخت می شود.

    با این حال ممکن است شما بعد از مصرف غذای کربوهیدرات دار، بتوانید شدیدتر و طولانی تر ورزش کنید، در نتیجه مقدار بیشتری انرژی مصرف می کنید که به ایجاد تعادل منفی انرژی که برای کاهش چربی مورد نیاز است ، کمک می کند.

    برای اینکه در مورد خوردن غذا قبل از ورزش تصمیم بگیرید، خوب است که اول هدف از ورزش کردن را در نظر بگیرید:

    اگر هدف شما این است که عملکرد خود را در طی ورزش بهبود بخشید، قبل از ورزش چیزی بخورید. ولی اگر هدف شما این است که وزن خود را کاهش دهید و می خواهید همان مقدار ورزش را بدون توجه به این که چیزی خورده اید یا نه ، انجام دهید، غذایتان را بعد از تمرین مصرف کنید.

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
فروشگاه آنلاین کارت شارژ بی بی شارژ
یک کاربر برای این پست سودمند از --- عزیز تشکر کرده اند:

    renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۰‏)

‏۱۳۹۲-۰۵-۰۷‏, ۱۲:۱۱ بعد از ظهر #2
masoud fs
masoud fs آنلاین نیست.
عضو نیمه فعال
masoud fs آواتار ها

تاریخ عضویت
    تیر ۱۳۹۲
محل سکونت
    tehran
نوشته ها
    71   
تشکر
    133
    88 بار در 33 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    ربوهیدرات قبل از ورزش به شما کمک میکند تا در طول ورزش استقامت بیشتری داشته باشید و در یک جمله انرژی شما را تامین میکند.اگر بخواهیم بلافاصله قبل از ورزش از کربوهیدراتی مثل برنج یا سیب زمینی که کربوهیدرات پیچیده هستند استفاده کنیم کار صحیحی نیست به این دلیل که تا به انرژی تبدیل شود ورزش ما هم تمام شده! باید حداقل 2 ساعت قبل از ورزش این کار را بکنیم.کربوهیدرات های ساده (قند و شکر. میوه. لبنیات و...) گزینه مناسبی برای قبل از تمرین هستند.از کربوهیدرات پیچیده هم بعد از تمرین استفاده کنید.

مصرف کافی کربوهیدرات ها، خستگی ورزش را کاهش می دهد

    کربوهیدرات ها مهم ترین ماده برای انقباض عضلات در طی ورزش شدید و طولانی مدت هستند و اغلب تخلیه گلیکوژن (منبع کربوهیدرات) موجود در عضلات یا کاهش قند خون باعث ایجاد خستگی در ورزشکار می شود.بنابراین، هدف از مصرف کربوهیدرات ها در زمان قبل، بعد و در طی ورزش، حفظ ذخیره ی گلیکوژنی عضلات و کبد و نیز حفظ قند خون در سطح مطلوب است.

    در حین تمرینات ورزشی سنگین، نیاز ورزشکاران به کربوهیدرات به میزان 10-8 گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن یا 60 تا 70 درصد کل انرژی دریافتی افزایش می یابد. مصرف کربوهیدرات فراوان ذخایر کربوهیدراتی بدن را حفظ می کند و ورزشکار می تواند تمرینات ورزشی شدید را انجام دهد.

    مصرف کربوهیدرات ها در زمان قبل، بعد و در طی ورزش باعث حفظ ذخیره ی گلیکوژنی عضلات و کبد و نیز حفظ مقدار طبیعی قند خون می شود و در نتیجه از بروز خستگی زوردس جلوگیری می کند.3 تا 4 ساعت قبل از ورزش، مصرف یک وعده غذایی پُرکربوهیدارت ، ذخایر کربوهیدراتی بدن را پُر می کند و توان ورزشکار را برای ورزش افزایش می دهد. مواد غذایی کربوهیدارتی شامل : انواع نان ، برنج و سایر غلات ، سیب زمینی ، ماکارونی ، کیک و شیرینی ها است.

    هر چند که مصرف کربوهیدرات در ساعت قبل از ورزش با افزایش انسولین خون، باعث ایجاد تغییرات متابولیکی در طی ورزش می شود، ولی اینطور نیست که اجرای ورزش را مختل کند و حتی ممکن است در بعضی موارد عملکرد و توان ورزشی را افزایش دهد. با توجه به اینکه کاهش ذخیره کربوهیدراتی در بدن، باعث کاهش توان و کارآیی در حین ورزش می شود، بنابراین مصرف کربوهیدارت کافی در طی ورزش سخت و طولانی مدت، از بروز خستگی زودرس جلوگیری می کند. جلوگیری از خستگی به دلیل حفظ مقدار طبیعی قند خون و میزان بالای اکسیداسیون کربوهیدرات های مصرفی است، در نتیجه مصرف گلیکوژن عضلات کاهش می یابد،حتی ذخایر گلیکوژنی کبد دست نخورده باقی می ماند.

    بعد از اتمام فعالیت ورزشی، میزان پُر شدن ذخایر گلیکوژنی عضلات به مقدار مصرف کربوهیدرات بستگی دارد. عواملی که بر میزان ساخت مجدد گلیکوژن عضلات مؤثرند شامل: مقدار و نوع کربوهیدرات مصرفی و زمان مصرف آن و میزان تخریب عضلات است.

    مصرف کافی کربوهیدرات ها، قبل و بعد و در طی ورزش، اکسیداسیون مطلوب کربوهیدرات ها را در طی ورزش حفظ می کند و کارآیی ورزشکار را افزایش می دهد.

نکات کلیدِی در بدنسازی

    نکات کلیدِی در بدنسازی-تغذیه بعد از تمرین (قسمت اول-مقابله با ترشح بی موقع کورتیزول)

    از امروز به مرور نکاتی که در بدنسازی از اهمیت ویژه ای برخوردارند مینویسم.شاید خیلی از بدنسازان به خصوص بدنسازان مبتدی به خاطر عدم اطلاع از این نکات به نتیجه نمیرسند و یا به رشد دلخواه خود دست پیدا نمی کنند.

    بعد از یک تمرین نسبتاً سنگین به جهت تحریک عضلات به رشد بدن ذخائر گلیکوژن خود را تا حدود زیادی از دست میدهد بدن برای ادامه حیات به گلیکوژن احتیاج دارد بنا براین برای مقابله با وضعیت به وجود آمده شروع به ترشح هورمون کورتیزل میکند. ابتداً به جهت آگاهی کامل از روند تشکیل ونحوه عمل و مزایا ومعایب این هورمون توضیحات کاملی مینویسم. لازم به یادآوری میدانم که بدن بدون وجود خیلی از هورمونها قادر به ادامه حیات میباشد ولی بدون وجود کورتیزول قادر به ادامه حیات نیست.


    غدد فوق کلیوی (Adrenal )

    این غدد روی کلیه ها قرار دارند و وزن هر غده حدود 5 گرم است. هر غده از دو بخش قشر(Adrena Cortex ) و مغز ( Adrenal Medulla) تشکیل شده است که هر بخش هورمون های جداگانه ای ترشح می کنند.


    بخش قشری غده آدرنال

    اهمیت قشر غده آدرنال از مغز یا مدولای آن بیشتر است. بطوریکه برداشتن این بخش موجب مرگ می شود در حالیکه تخریب و یا برداشتن بخش مدولا فقط اختلالاتی را ایجاد می نماید.قشر غده آدرنال هورمون هایی با عنوان کورتیکوستروئید را تولید می کند که از *** استروئید هستند. قشر آدرنال به ترتیب از خارج به داخل از سه لایه تشکیل شده است که عبارتند از :

    · بخش گلومرولا که نسبتا نازک بوده و ترشح مینرالوکورتیکوئیدها مانند آلدوسترون را بر عهده دارند که در متابولیسم ترکیبات معدنی بویژه سدیم و پتاسیم نقش دارند.

    · بخش فاسیکولا که ضخامت بیشتری دارد و ترشح گلوکوکورتیکوئیدها مانند کورتیزول و کورتیکوسترون را بر عهده دارد که بر متابولیسم مواد قندی اثر گذاشته و قند خون را زیاد می کنند. همچنین بر متابولیسم پروتئین ها و چربی ها نیز نقش دارند.

    · بخش رتیکولا که در مجاورت قسمت مرکزی غده آدرنال قرار دارد ترشح آندروژن ها را بر عهده دارد که فعالیت آنها شبیه هورمون های ***ی نر و ماده می باشد.


    اثرات فیزیولوژیک هورمون های قشر آدرنال

    هورمون های قشر آدرنال دارای دو اثر مهم مینرالوکورتیکوئیدی و گلوکوکورتیکوئیدی و اثرات ضعیف آندروژنی هستند. تقریبا تمام اثرات گلوکوکورتیکوئیدی مربوط به کورتیزول و اثرات مینرالوکورتیکوئیدی مربوط به آلدوسترون است.کورتیزول دارای اثر مینرالوکورتیکوئیدی مختصری نیز است ولی اثر آلدوسترون در احتباس سدیم 500 برابر قوی تر از کورتیزول است. با توجه به میزان ترشح آلدوسترون ( 150 میکروگرم) و کورتیزول (20 تا 25 میلی گرم) در شبانه روز مسلم است که اثرات گلوکوکورتیکوئیدی منحصر به کورتیزول است و این هورمون بعلت ترشح بسیار زیادتر از آلدوسترون، قسمتی از اثرات مینرالوکورتیکوئیدی در بدن را نیز انجام می دهد.


    · اثرات گلوکوکورتیکوئیدها : به علت پخش گیرنده های کورتیزول در نقاط مختلف بدن این هورمون آثار فیزیولوژیک وسیعی را در همه جای بدن موجب می شود. مهمترین اثر کورتیزول افزایش مقاومت بدن در مواقع استرس و تداوم حیات است.اثرات عمده کورتیزول عبارتند از :

    1. اثر در سوخت و ساز مواد قندی : اثر اصلی کورتیزول هنگامیکه گلوکز مورد احتیاج نباشد، افزایش ذخیره گلیکوژن در کبد و به مقدار کمتر در عضلات و قلب است. ولی در شرایط بی غذایی موجب می شود که بافتهای مهم بدن گلوکز کافی دریافت کنند، اگر فردی از خوردن غذا خودداری کند پس از مدتی ذخیره گلوکز تمام می شود، در صورتیکه وجود گلوکز برای فعالیت مغز ضروری است. در چنین شرایطی کورتیزول از طرق مختلفی قند خون را افزایش می دهد.

    2. اثر بر سیستم عصبی : تغییرات میزان کورتیزول سبب تغییراتی در آستانه حس ها ، حافظه ، هوش و تمرکز مغزی می شود. این اثرات در کمبود کورتیزول بصورت افسردگی ، خمودگی و ندرتا روان پریشی و نیز تغییراتی در حس های شنوایی، چشایی و بویایی می گردد. این تغییرات احتمالا از طریق کاهش جریان خون مغزی و اثر بر هدایت جریان های عصبی و تحریک پذیری سلول های عصبی ایجاد می شوند.

    3. اثرات ضد التهابی : کورتیزول از طریق کاهش نفوذپذیری مویرگ ها از نشت پلاسما بداخل بافتها جلوگیری کرده و سبب کاهش التهاب و التیام سریعتر زخم ها می گردد

    همچنین کورتیزول در متابولیسم مواد پروتئینی و چربیها، در حفظ فشار خون طبیعی ، مقاومت عضلات، افزایش اسید معده ، در تکامل رشد ریه در جنین، جذب آب و سدیم در کلیه ها ، کاهش لنفوسیت های خون و در بعضی از حیوانات در شروع و ادامه زایمان نقش موثری ایفا می نماید.


    · اثرات مینرالوکورتیکوئیدی: اگر چه بعضی از استروئید های قشر آدرنال مانند کورتیکوسترون و کورتیزول دارای اثرات مینرالوکورتیکوئیدی هستند ولی مهمترین مینرالوکورتیکوئید در انسان آلدوسترون است که دارای اثرات زی ر می باشد:

    1. کاهش دفع سدیم از ادرار

    2. افزایش دفع پتاسیم و یون هیدروزن در ادرار

    3. افزایش جذب آب در کلیه و جلوگیری از هدر رفتن آب بدن


    · اثرات آندروژنی: در قشر غده آدرنال چند هورمون ***ی نر ( آندروژن ) و به مقدار کمتری هورمونهای ***ی ماده ( استروژن و پروژسترون ) ساخته می شوند. آندروژن های قشر آدرنال در *** نر به رشد اندام های ***ی در دوران کودکی کمک می نمایند.آندروژن های قشر آدرنال اثرات خفیفی در زنان نه تنها قبل از بلوغ بلکه در سراسر زندگی دارند.قسمت زیادی از رشد مو های زیر بغل و زهار در زنان ناشی از عمل این هورمون هاست. در زنان اگر ترشح آندروژن های قشر آدرنال از حد طبیعی بیشتر شود ، نشانه هایی از صفات ثانویه ***ی مردانه مانند بم شدن صدا ، پرمویی (Hirsutism ) کاهش رشد پستان ها و بزرگ شدن کلیتوریس(Clitoris ) ظاهر می گردد.که به این اختلال سندرم آدرنوژنیتال گویند.


    هیپوکورتیکوئیدی و هیپرکورتیکوئیدی:

    کمبود هورمون های قشر غده آدرنال(هیپوکورتیکوئیدی ) باعث بیماری آدیسون(Addison ) و افزایش غیر طبیعی آنها موجب بیماری کوشینگ می شود. در بیماری آدیسون که در اثر تحلیل و کوچک شدن قشر آدرنال ایجاد می شود، حجم خون و فشار آن و بازده قلبی کاهش می یابد و ضعف و رخوت عمومی همراه با پیگمنتاسیون ( ایجاد لکه های قهوه ای و سیاه ) در نواحی نازک پوست بویژه در مخاط لب ها و نوک پستان ها می گردد. اگر بیمار درمان نشود در ظرف چند روز تا چند هفته بعلت ضعف شدید و شوک گردش خونی می میرد.

    در بیماری کوشینگ که از رشد بیش از حد قشر آدرنال(هیپرکورتیکوئیدی ) به وجود می آید، بافت چربی در نواحی گردن و پشت افزایش می یابد ولی دست و پا ها لاغر می شوند، ضعف عضلانی عارض می شود و پوست نازک و استخوان ها شکننده شده و افسردگی و اضطراب و اختلال در حافظه نیز ایجاد می شود.بعلاوه در این بیماران صورت خیزدار و پف کرده و حاوی جوش های فراوان همراه با رشد زیاد مو در صورت مشاهده می گردد.


    تنظیم ترشح کورتیکوستروئیدها

    ترشح کورتیزول و کورتیکوسترون و آندروژن های غده آدرنال به وسیله هورمون آدرنوکورتیکوتروپین(ACTH ) که محرک قشر آدرنال است و از هیپوفیز قدامی ترشح می شود، تنظیم می گردد. ترشح ACTH نیز به نوبه خود توسط فاکتور آزادکننده کورتیکوتروپین(CRF ) تنظیم می شود.

    درد و ناراحتی های عصبی و روانی با تاثیر بر هیپوتالاموس ، ترشح CRF را افزایش می دهند که در نتیجه آن به افزایش ترشح کورتیکوستروئید ها منجر می شود.بالا رفتن میزان کورتیزول در خون با اثر مستقیم بر هیپوتالاموس و هیپوفیز باعث کاهش ترشح CRF و ACTH می گردد.بر عکس هنگام کاهش کورتیزول در خون ترشح هورمون های مذکور افزایش می یابد. ترشح هورمون های کورتیزول و CRF و ACTH در شبانه روز حالت نوسانی دارد ، بطوریکه در ساعات اولیه صبح زیاد و در هنگام غروب کم است.


    ضمناً کورتیزل را عامل اصلی چاقی شکمی و سکته های قلبی وموارد دیگر میدانند.


    خوب حالا این سوال پیش میاد که کورتیزول چه ربطی به بدنسازی دارد؟

    همانطور که قبلاً گفتم بدن برای تامین ذخائر گلیکوژن خود شروع به ترشح کورتیزول میکنه و این هورمون به سراغ بافتهای عضلانی رفته و با شکستن این بافتها شروع به تبدیل کردن آنها به گلیکوژن میکنه یعنی تلاشهای تمرینی و تغذیه ای ما در مرز نابودی برای مقابله با این وضعیت و جلو گیری از ترشح بی موقع کورتیزل چون بدن خالی از انرژی و گلیکوژن میباشد باید فوراً یک ماده غذایی که سریع تبدیل به انرژی میشود به آن رساند بهترین گزینه در این حالت کربو هیدراتهای ساده مانند سیب , انگور و.... میباشند که علاوه بر رساندن انرژی فوری باعث ترشح هورمون انسولین در بدن میشود که ترشح انسولین مانع از ترشح کورتیزل میشود و علاوه بر ان قند خون را نیز تنظیم میکند

شکر مفید است یا مضر؟

    درست از دوران کودکی، اکثر ما علاقه ذاتی به خوراکی*های شیرین داریم. شاید این علاقه باز می*گردد به این موضوع که همه به بچه*ها شکلات و شیرینی و آبنبات هدیه می*دهند و یا ممکن است به خاطر این باشد که اکثر مردم عادت دارند برای کارهای بچه*ها جایزه*هایی مثل شکلات در نظر بگیرند و همین امر منجر به شکل گیری یک احساس خوب نسبت به شیرینی*ها در هر فرد شده است. مواد قندی علاوه بر این که باعث بهبود طعم غذاها می*شوند، بلکه باعث وسیع*تر شدن طیف غذاها نیز می*گردند. برای مثال خوردن یک صبحانه پر از فیبر که شامل مواد مغذی مهم است (مثل دانه*های غلات) بدون وجود شکر، مزه مقوا می*دهد و غیرقابل خوردن می*شود. میوه*های اسیدی و ترش هم با شکر، طعم بسیار خوبی پیدا می*کنند.

    چرا ما شکر می*خوریم؟
    مثل تمام کربوهیدراتها، شکر برای بدن انرژی تولید می*کند. کربوهیدراتها منابع سوختی ارجح عضلات در بدن هستند. اگر به میزان کافی کربوهیدرات در اختیار بدن نباشد اجرای فعالیت برایتان مشکل می*شود و احساس کند شدن و تنبل شدن خواهید کرد. افرادی که فعالیت*های بدنی زیادی دارند (مثل ورزشکاران) نیاز کربوهیدرات بدنشان زیاد است که نیازهای کربوهیدرات بدنشان را بدون شکر تامین سازند. شکر یک بخش مهم از رژیم*های غذایی ما است، و ما راجع این موضوع کم دقت هستیم که می*توایم روزانه حداکثر 2 الی 30 قاشق چایخوری از آنها را مصرف کنیم.
    ما می*دانیم که شر برای دندانها مضر بوده و برای حفظ تناسب شکم یک دشمن به حساب می*آید، اما مصرف بیش از حد قندهای ساده رواج زیادی دارد و به همین دلیل است که از هر 3 نفر، 1 ننفر مستعد مقاوم شدن در مقابل انسولین هستند (یعنی وضعیتی که می*تواند منجر به بیماری دیابت گردد).

    انواع گوناگون شکر
    اما اول از همه باید بین قندهای ساده و مرکب تمایز قایل شوید. قندهای سازه به آن دسته کربوهیدراتهایی اطلاق می*شود که خیلی سریع می*توانند وارد جریان خون شوند.
    غذاهایی که حاوی چنین قندهایی هستند به کربوهیدراتهای دارای شاخص گلایسمیک بالا گفته می*شود. از این دسته قندها می*توان به ساکروز، گلوکز، مالتوز، فروکتوز و دیگر قند و شکرهای داخل مرباها، کیک*ها، شیرینی*ها، نوشیدنی*های شیرین، شکلات*ها، بیسکویت*ها، بستنی*ها و کلوچه*ها اشاره کرد.
    قندهای مرکب یا همان کربوهیدراتهای مرکب، آنهایی هستند که به آرامی در خون، قند آزاد می*کنند. به غذاهایی که حاوی کربوهیدرات مرکب هستند، دارای شاخص گلایسمیک پایین گفته می*شود. به عنوان نمونه برای کربوهیدراتهای مرکب می*توان به غذاهایی مثل سیب زمینی، بادام زمینی توت فرنگی، عدس، سبزیجات سبز رنگ و قارچ اشاره کرد.


    انواع بیسکویت، کیک و شکلات دارای شکر هستند، و این ماده در تعداد خیلی زیادی از غذاها می*تواند وجود داشته باشد. محققان برای نشان دادن این موضوع که مغز می*تواند قند ساده را از دیگر کربوهیدراتها تشخیص دهد بررسی*هایی انجام دادند، و به این نتیجه رسیدند که مردم می*توانند همانند سیگار و دارو به قند اعتیاد پیدا کنند. شما باید مصرف محصولات تصفیه شده را که می*توانند باعث به تثبیت رسیدن سطح انسولین در بدن شوند را کاهش دهید و بدین صورت درصد مقاوم شدن بدن در مقابل انسولین را کاهش دهید. باید به تدریج و با یک روند خیلی آرام در طی چندین هفته و یا شاید چند ماه مصرف قندها را کاهش دهید. جهت کمک کردن به خودتان یک دفترچه یادداشت برای هوس*های غذایی و غذاهایی که می*خورید تهیه کنید و برای مدت 2 هفته به دقت تمام غذاهای دارای قند و شکر را یادداشت کنید و ثبت کنید که چه زمانی هوس آنها را کردید.

    چنین کاری به شما کم می*کند که متوجه شوید کدام غذاها شما را به شوق وا می*دارد و از آنها در زمانهایی که استرس دارید و خسته هستید استفاده کنید تا موثر واقع شوند. جهت تسهیل کردن این جریان، غذاهای تصفیه شده را از رژیم خود حدف کنید و مصرف آن دسته از کربوهیدراتهایی که دارای شاخص گلایسمیک بالا هستند را کاهش دهید.
    غذاهای دارای شاخص گلایسمیک پایین، به دفعات قند را در خون آزاد می*کنند و هر بار به قدری قند وارد خو می*کنند که مورد نیاز و قابل بهره*برداری باشد و موجب ترشح انسولین در مقادیر زیاد نشود. علاوه بر این، چنین غذاهایی بدن را با مواد مغذی موثر در سوختن قند نیز تامین می*کنند. فیبرها، پروتئین*ها و چربی*ها با آرام ساختن جریان آزادسازی قند در خون میزانت ترشح انسولین را در بدن کاهش می*دهند، بنابراین مثلاً زمانی که می*خواهید سیب زمینی پخته میل کنید، اگر آن را همراه عدس (که پروتئین زیادی دارد) مصرف کنید می*توانید آزادسازی قند حاصل از سیب زمینی را حدود 50% آرام*تر کنید.

    چنین رژیمی به شما کمک می*کند تا سطح انرژی بدنتان به شکلی ثابت بالا بماند و بنابراین می*تواند از بروز وسوسه لحظه*ای برای مصرف قندها جلوگیری به عمل آورد. با تمام موارد مذکور از میوه*ها مصرف کنید تا شیرینی طبیعی را بچشید، اما به یاد داشته باشید که میوه*ها خیلی بهتر از آب میوه*ها هستند. گیلاس، تمشک و توت فرنگی انتخاب*های خوبی هستند، به ویژه بعد از یک وعده غذایی برای اینکه این میوه*ها علاوه بر اینکه دارای شاخص گلایسمیک پایینی هستند، همچنین دارای مقدار کالری ناچیزی می*باشند.

    از خوردن کیک*ها و شیرینی*ها بعد از وعده*های غذایی خودداری کنید، چرا که در این صورت آنها موجب حفظ انسولین در سطح بالایی می*شوند که در نتیجة بروز چنین حالتی عضلات بیشتر نسبت به این هورمون بی تفاوت می*شوند. اگر هوس شیرینی کردید، بهتر است که از شکلات*های تیره رنگ و تلخ مزه مصرف کنید تا اینکه بخواهید شیرینی مصرف کنید. مصرف زیاد اسید چرب امگا3 میزان انعطاف*پذیری غشاء سلولهای بدن را افزایش می*دهد و باعث می*شود گیرنده*های انسولین در بدنتان موثرتر عمل کنند. اگر سعی کنید همیشه عضلانی و کم چربی بمانید، درصد بروز مقاوم شدن بدنتان در مقابل انسولین (که می*تواند منجر به مرض قند شود) کاهش پیدا می*کند.

    از آنجایی که انجام تمرینات انسولین را حمایت می*کند تا گلوکز را داخل عضلات جا دهد، باعث شده که ما بیشتر نسبت به انسولین حساس باشیم. فواید روانی حاصل از مصرف غذاهایی مثل مربا،شیرینی، کیک، کلوچه، نوشیدنی*های شیرین، شکلات، بیسکویت، بستنی انکارناپذیر است، آنها واقعاً خوشمزه هستند و حس خاصی با مصرف آنها به انسان دست می*دهد، اما باید در مصرف آنها خیلی تفریط کنید و تنها هر از گاهی از آنها استفاده کنید.

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
فروشگاه آنلاین کارت شارژ بی بی شارژ
2 کاربر برای این پست سودمند از --- عزیز تشکر کرده اند:

    renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۳‏), Sen@toR (‏۱۳۹۰-۱۲-۰۳‏)

‏۱۳۹۰-۱۲-۰۳‏, ۰۷:۰۱ بعد از ظهر #2
solmaz
solmaz آنلاین نیست.
عضو حرفه ای
solmaz آواتار ها

تاریخ عضویت
    بهمن ۱۳۹۰
نوشته ها
    2,460   
حالت من
    Khoshhal
تشکر
    3,832
    11,168 بار در 2,447 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    آیا شکر برای سلامتی مضر است؟


    ماده کریستالی سفید رنگی که بعنوان شکر می شناسیم، یک ماده مصنوعی و فرآیند شده است که اغلب از نیشکر یا چغندر قند بدست می آید. قند موجود در نیشکر و چغندر قند بعد از جداسازی تمام
    املاح ، ویتامین ها، پروتئین ، آنزیم و سایر مواد مغذی مفید، در کارخانه تصفیه شده و به ساکاروز خالص تبدیل می شود.چیزی که بعد از فرآیند باقی می ماند، ماده مصنوعی غلیظ شده ای است که استفاده از آن فایده ای برای بدن ندارد.

    شکر یک ماده ی اعتیاد آور است

    مهمترین دلا یلی که نشان می دهند شکر از هر سم، دارو و یا ماده ی مخدری خطرناک تر است، عبارتند از:
    1- هنگامی که شکر را یک نوع ماده غذایی بدانیم و مقادیر زیادی از آن را مصرف کنیم.
    2- از روزی که نوزاد متولد می شود و درغذای تکمیلی او شکر می ریزیم، اثرات مضر آن شروع می شود. حتی اگر مادر شکر مصرف کند، شیر او به این ماده آغشته می شود.
    3- تقریباً 95 درصد افراد با درجات مختلفی به مصرف شکر معتاد هستند.

    میزان مصرف شکر خیلی بالاست

    معیاری که نشان می دهد یک ماده برای بدن مفید یا مضر است، مقداری است که بدن از آن ماده استفاده می کند. مثالی را در این باره برای شما بیان می کنیم : همه ما می دانیم زهر مار زنگی، مار کبرا و سایر مارهای سمی در انسان کشنده است. سم بعضی از مارها کمتر از چند ثانیه انسان را می کشد. با این حال، از سم مار برای کارهای پزشکی استفاده می شود، البته در مقادیر کم.
    با اینکه شکر برای هزاران سال در اطراف دنیا در مقادیر کم استفاده می شد، ولی ناشناخته بود و بخش کوچکی از برنامه غذایی تمدن های اولیه مثل مصر، یونان و روم را تشکیل می داد. با اینکه یونانی ها برای هر چیزی یک کلمه داشتند، هیچ لغتی برای شکر نداشتند. حتی در اروپای قرون وسطی ناشناخته بود و فقط به مقادیر خیلی کم برای طعم دادن به غذاهای سلطنتی مصرف می شد.

    مضرات مصرف شکر:

    شکر برای سلامتی بدن خیلی مضر است زیرا، یک ماده سمی برای بدن محسوب می شود.که در طولانی مدت، عوارض خود را نشان می دهد. در زیر به بیان مضرات مصرف شکر می پردازیم :
    1- شکر نقش عمده ای در
    پوسیدگی دندان ها دارد.( ایجاد حفره در دندان، خونریزی لثه، تخریب استحکام استخوانی و از دست دادن دندان ها)2- عامل اصلی
    دیابت است ( کاهش و افزایش قند خون)3- در ایجاد بیمارهای قلبی، تصلب شرائین، بیماری های روحی،
    افسردگی ، پیری، فشارخون بالا و سرطان نقش دارد.4- باعث عدم تعادل هورمونی بدن و آسیب به غدد داخلی بدن مثل غدد فوق کلیوی و لوزالمعده می شود که میزان قند خون را تا حدود زیادی تحت تأثیر قرار می دهد.
    5- باعث خستگی مزمن می شود.
    6- باعث افراط در خوردن مواد غذایی در افرادی می شود که دچار پرخوری عصبی (بولیمیا) هستند.
    7- افزایش علائم
    سندرم پیش از قاعدگی 8- افزایش فعالیت در 50 درصد کودکان
    9- افزایش اضطراب و کج خلقی
    10- علائم اضطراب و ترس را در خانم های حساس تشدید می کند
    11-
    کاهش وزن را در افراد چاق مشکل می سازد زیرا با مصرف زیاد قند، مقدار انسولین خون افزایش می یابد که این منجر به افزایش ذخیره کربوهیدرات و چربی در بدن می شود. منبع:http://WWW.ORGANICNUTRITION.CO.UK/AR...AD-FOR-YOU.HTMنیره ولد خانی – کارشناس تغذیه تبیان




    خدایا ، توی سال جدید …
    اونی که کنارش نیستم و به یادشم رو تنهاش نذار ،
    کنارش باش .…




پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
6 کاربر برای این پست سودمند از solmaz عزیز تشکر کرده اند:

    3tare (‏۱۳۹۰-۱۲-۰۴‏), kaveh_am (‏۱۳۹۲-۰۴-۰۸‏), renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۳‏), Sen@toR (‏۱۳۹۰-۱۲-۰۳‏), T.A.K.T.A.Z (‏۱۳۹۰-۱۲-۰۳‏), افشین کسایی (‏۱۳۹۰-۱۲-۰۳‏)

‏۱۳۹۰-۱۲-۰۳‏, ۱۰:۵۴ بعد از ظهر #3
solmaz
solmaz آنلاین نیست.
عضو حرفه ای
solmaz آواتار ها

تاریخ عضویت
    بهمن ۱۳۹۰
نوشته ها
    2,460   
حالت من
    Khoshhal
تشکر
    3,832
    11,168 بار در 2,447 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    دانشمندان آمریکایی اخیرا مقاله‌ای با نام “حقیقت تلخ شکر” در نشریه‌‌ای علمی منتشر کرده‌اند. بر اساس این تحقیق جدید، شکری که در صنعت به مواد غذایی افزوده می‌شود، زیان‌آور است و می‌تواند به بیماری‌های جدی منجر شود.به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از دویچه وله ، عنوان تحریک‌آمیز مقاله‌‌ای که دانشمندان آمریکایی در نشریه‌ی علمی Nature منتشر کرده‌اند، مضرات شکر را آشکارا بیان می‌کند. منظور دانشمندان شکری است که صنایع مواد غذایی به محصولات خود می‌افزایند. گفته می‌شود که افزودن شکر به دلیل آن است که این محصولات خوشمزه‌تر شوند، اما دلیل اصلی، فروش بهتر آن‌ها است. دانشمندان میزان بالای شکر در مواد غذایی را عامل اضافه‌ی وزن و بیماری‌های متابولیسم می‌دانند.
    در ۵۰ سال اخیر مصرف شکر در دنیا سه برابر شده است. به عقیده‌ی دانشمندان در حال حاضر به مواد غذایی آماده بیشتر و بیشتر به طور صنعتی شکر افزوده می‌شود و این امر اکنون روندی رایج است. ماده‌ای که به این محصولات اضافه می‌شود شربت ذرت است که دارای فروکتوز یا قند گیاهی بالایی است.
    تارهای گیاهی و عدم جذب فروکتوز
    قند گیاهی صرفا برای بدن انسان زیان‌آور نیست. زمانی که انسان میوه مصرف می‌کند، قند گیاهی همواره همراه با الیاف و رشته‌های گیاهی وارد بدن او می‌شود. این فیبرهای گیاهی باعث می‌شوند که شکر به میزان بالا وارد خون نشود. آنها به این صورت مانع دز بالایی از قند گیاهی در بدن می‌شوند. اما مساله‌ی مهم آن است که در صنعت، قند گیاهی بدون این الیاف گیاهی به مواد غذایی افزوده می‌شود.
    جذب فروکتوز در بدن انسان همانند جذب الکل است. به همین دلیل فروکتوز حتی می‌تواند باعث بیماری‌هایی شود که از مصرف الکل نشات می‌گیرند؛ برای مثال بیماری‌های کبدی و قلبی. فروکتوز به طور مستقیم وارد کبد می‌شود و می‌تواند آن را مسموم کند. این اتفاق می‌تواند به بیماری‌های متابولیسم نیز منجر شود.
    اضافه وزن روندی جهانی
    برای دانشمندان این مساله نمایانگر یک روند جهانی است. براساس داده‌های سازمان ملل، در حال حاضر در دنیا میزان افرادی که با اضافه وزن مواجه هستند بیشتر از میزان افرادی است که دچار کم غذایی هستند. این امر یک زنگ خطر برای بسیاری از محققان و کارشناسان بهداشت و سلامتی است.
    یکی از استادان کلینیک دانشگاهی سان فرانسیسکو در این‌باره می‌گوید: «زمانی که در ایالات متحده روی بسته‌ی نان مواد اولیه‌ی آن را می‌خوانم، می‌بینم که شکر به میزان بالا در آن موجود است. علاوه بر این بسیاری از سس‌ها مانند (Ketchup) همیشه فاقد شکر بودند، اما آنها نیز اکنون حاوی شکر هستند.»
    در حال حاضر در ایالات متحده آمریکا سه چهارم بودجه‌ی بهداشت کشور برای درمان بیماری‌های غیر مسری، مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و سرطان مصرف می‌شود




    خدایا ، توی سال جدید …
    اونی که کنارش نیستم و به یادشم رو تنهاش نذار ،
    کنارش باش .…




پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
4 کاربر برای این پست سودمند از solmaz عزیز تشکر کرده اند:

    3tare (‏۱۳۹۰-۱۲-۰۴‏), kaveh_am (‏۱۳۹۲-۰۴-۰۸‏), renger (‏۱۳۹۲-۰۱-۲۳‏), Sen@toR (‏۱۳۹۰-۱۲-۰۳‏)

‏۱۳۹۲-۰۴-۰۸‏, ۰۶:۲۱ بعد از ظهر #4
viyan
viyan آنلاین نیست.
عضو فعال
viyan آواتار ها

تاریخ عضویت
    خرداد ۱۳۹۱
نوشته ها
    437   
تشکر
    631
    799 بار در 304 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    چون مقاله طولانی است انرا در دو قسمت تقدیم دوستان می کنم

    مضرات شکر

    شکر سیستم ایمنی بدن را از کار می اندازد. پس از هر بار مصرف محصولات شکردار گلبولهای سفید بدن (نوتروفیلها) از کار می افتند و تا ۲ الی ۵ ساعت بدن کاملا آماده آلوده شدن به هر نوع ویروس یا باکتری خواهد بود. طبق تحقیقات پس از هر بار خوردن چیزی شیرین سیستم ایمنی بدن تا ۷۵٪ کارایی خود را از دست می دهد و این دقیقا بهترین زمان برای فعال شدن میکروبها و ویروسها است.


    ۲-شکر تعادل مواد معدنی بدن را بر هم می ریزد. چرا ؟ شکر ماده ای است فاقد ویتامین- فاقد مواد معدنی و فاقد فیبر. شکر ماده ای زائد است که بدن انسان قادر به هضم و جذب آن نیست از این رو برای اینکه ساختار ملکولی شکر شکسته شود بدن مجبور است از مواد معدنی محلول در بدن مصرف کند تا بتواند شکر را هضم کند . در نتیجه تعادل عناصر معدنی مثل کلسیم- منیزیوم و پتاسیم و سدیم و…بر هم می ریزد.
    ۳-شکر سبب ترشح بیش از اندازه هورمون آدرنالین در بدن می شود. احساس اضطراب بیش از اندازه – آشفتگی و بد خلقی از نتایج آن هستند.
    ۴- شکر سبب بی حوصلگی است و کسانی که شکر مصرف می کند به هیچ عنوان میلی به ورزش کردن و فعالیت های بدنی ندارند.
    ۵- شکر در کودکان سبب کاهش هوش و پایین آمدن نمره های درسی است.
    ۶- برخلاف آنچه پزشکان به شما می گویند خوردن چیزهای چرب تری گلیسیرید را بالا نمی برد بلکه این خوردن شکر است که تری گلیسیرید را بالا می برد
    ۷- شکر باعث ضعف سیستم دفاعی بدن در برابر کلیه بیماریها میگردد
    ۸- شکر به کلیه ها آسیب می زند. عامل اصلی ایجاد سنگ کلیه مصرف شکر است
    ۹- عامل اصلی سنگ مثانه مصرف شکر است.
    ۱۰-بر خلاف تصور همگان این شکر است که کلسترول بد خون LDL را به شدت بالا می برد و کلسترول خوب را پایین می آورد و در کل سبب بالا رفتن کلسترول می شود. این روغن حیوانی نیست که کلسترول را بالا می برد.
    ۱۱- شکر مقدار عناصر کروم و مس بدن را کاهش می دهد.
    ۱۲- شکر در جذب شدن کلسیم و منیزیوم اختلال ایجاد می کند. یعنی اگر لیوان شیر خود را با کیک یا شکلات میل می کنید هیچ کلسیمی در استخوانهای شما ذخیره نخواهد شد!
    ۱۳- شکر عامل اصلی سرطان از جمله سرطانهای سینه و پروستات و کلون و رکتوم است.
    ۱۴- شکر مقدار گلوکز خون را بی جهت افزایش می دهد.
    ۱۵- شکر باعث ضعیف شدن بینایی است.
    ۱۶- شکر باعث باریک شدن رگهای خونی و در نهایت سکته می شود.
    ۱۷- شکر باعث ترش کردن معده است. برخلاف تصور عامه که وقتی ترش می کنند چیزی شیرین می خورند تا آن را رفع کند!
    ۱۸- شکر ریسک مبتلا شدن به بیماریهای قلبی را زیاد می کند.
    ۱۹- پیر شدن زود هنگام بدن – سفید شدن موها و چین و چروک پوست به دلیل مصرف خوراکیهای شیرین است نه مصرف گوشت و پروتئین!
    ۲۰- شکر سرعت اعتیاد به الکل و میل به اعتیاد به مواد مخدر را زیاد می کند.
    ۲۱- شکر تنها عامل پوسیده شدن دندانهاست یعنی اگر شکر مصرف نشود کسی به دندانپزشک نیاز نخواهد داشت.
    ۲۲- شکر عامل اصلی چاق شدن است.
    ۲۳- شکر عامل آرتروز مفاصل است. کسانی که آرتروز دارند و مواد شیرین زیاد می خورند روز به روز بدتر می شوند.
    ۲۴-یکی از عوامل اصلی بیماری آسم مصرف شکر است.
    ۲۵-شکر باعث آپاندیسیت می شود.
    ۲۶-شکر عامل اصلی پوکی استخوان است. چگونه؟ شکر ماده ای زائد است که فاقد هر گونه ویتامین یا مواد معدنی است و بدن قادر به هضم و جذب آن نیست. از این رو سلولها مجبور هستند برای شکستن ملکولهای شکر از املاح کلسیم و منیزیوم ذخیره در استخوانها استفاده کنند. هر چه بیشتر چیزهای شیرین مصرف شود کلسیم بیشتری از استخوانها خارج شده و در فرایند هضم شکر مصرف می شود. در نهایت استخوانها بعد از چند سال پوک می شوند. دلیل اصلی خرابی دندانها نیز همین است. کلسیم از دندانها استخراج شده و دندان به مرور پوسیده و خراب می شود. مصرف شیر در این هنگام سودی ندارد مخصوصا اگر همراه کیک و شیرینی باشد.

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
2 کاربر برای این پست سودمند از viyan عزیز تشکر کرده اند:

    kaveh_am (‏۱۳۹۲-۰۴-۰۸‏), Labe Darya (‏۱۳۹۲-۰۴-۰۸‏)

‏۱۳۹۲-۰۴-۰۸‏, ۰۶:۲۲ بعد از ظهر #5
viyan
viyan آنلاین نیست.
عضو فعال
viyan آواتار ها

تاریخ عضویت
    خرداد ۱۳۹۱
نوشته ها
    437   
تشکر
    631
    799 بار در 304 پست

        از ایشان تشکر شده است

پیش فرض

    مضرات شکر

    ۲۷- شکر آب بذاق دهان را اسیدی می کند که برای دندانها ضرر دارد.
    ۲۸-شکر میزان ترشح هورمون رشد را کم می کند. جوانان کوتاه قد نتیجه مصرف شکر هستند.
    ۲۹- شکر عامل اصلی بالا رفتن فشار خون است.
    ۳۰-شکر ساختار پروتئین ها را به هم می ریزد در نتیجه بدن قادر به جذب آنها نخواهد بود.
    ۳۱- آلرژی به غذاهای گوناگون نتیجه مصرف شکر است.
    ۳۲- ایجاد اگزما در کودکان از عواقب مصرف شکر است.
    ۳۳- آب مروارید بر اثر مصرف شکر به وجود می آید.
    ۳۴- بزرگترین خطری شکر این است که ساختمان DNA را می شکند و آن را تغییر می دهد که در نتیجه سلولها سرطانی می شوند.
    ۳۵-شکر سبب تولید رادیکالهای آزاد در خون و افزایش ریسک سرطان است.
    ۳۶- شکر فعالیت هورمونها را بر هم میزند.
    ۳۷-مصرف شکر انعطاف پذیری ماهیچه ها و اندام بدن را کم می کند به طوریکه با کوچکترین حرکت ورزشی عضلات منقبض می شوند و درد می گیرند.
    ۳۸- شکر سبب افزایش تقسیم سلولهای کبد و سرطان کبد می شود.
    ۳۹-شکر مقدار چربی کبد را زیاد می کند.
    ۴۰- شکر اندازه کلیه ها را بزرگ می کند.
    ۴۱-اختلال در کار پانکراس از اثرات شکر است.
    ۴۲- عامل یبوست و خشکی روده شکر است.
    ۴۳- سردردهای بی موقع و بی دلیل و میگرن بر اثر مصرف چیزهای شیرین است.
    ۴۴-شکر امواج مغزی دلتا- آلفا و تتا را زیاد می کند که در نتیجه این افزایش قدرت تمرکز و تصمیم گیری در انسان از بین می رود.
    ۴۵- عامل اصلی افسردگی شکر است. مردم عامی تصور می کنند با خوردن چیزی شیرین روحیه شان شاد خواهد شد در حالیکه کاملا بر عکس است. شادی حاصل از خوردن شیرینی به خاطر اعتیادی است که به آن دارید و با خوردن آن آرامش می یابید اما در روحیه و امواج مغزی شما اثر متضاد دارد.
    ۴۶- شکر ریسک بسته شدن رگهای خونی را زیاد می کند